라틴어 문장 검색

inde, cum ea ipsa suspicio ne quis exiret deterruisset, redierunt ad naves;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 152:2)
his motum Prusiam litterae Scipionis consulis, sed magis fratris eius Africani, ab suspicione tali averterunt, qui praeter consuetudinem perpetuam populi Romani augendi omni honore regum sociorum maiestatem, domesticis ipse exemplis Prusiam ad promerendam amicitiam suam compulit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 285:1)
tribuni vetera luxuriae crimina Syracusanorum hibernorum et Locris Pleminianum tumultum cum ad fidem praesentium criminum retulissent, suspicionibus magis quam argumentis pecuniae captae reum accusarunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 644:1)
Romae nulla Macedonici belli suspicio erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 332:1)
avertendos etiam animos a suspicione talium consiliorum ratus, mediam per Thraciam exercitum in Odrysas et Dentheletos et Bessos duxit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 634:1)
sed interdum spes animum subibat deflagrare iras vestras, purgari suspiciones posse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 85:1)
haec domum, haec regnum tuum criminibus et suspicionibus replent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 181:3)
itaque circumspiciens dicta factaque sua, ne cuius suspiciones augeret, maxime ab omni mentione et contagione Romanorum abstinebat, ut neque scribi sibi vellet, quia hoc praecipue criminum genere exasperari patris animum sentiebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 243:1)
Philippus, simul ne otio miles deterior fieret, simul avertendae suspicionis causa quicquam a se agitari de Romano bello, Stobos Paeoniae exercitu indicto in Maedicam ducere pergit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 245:1)
sed non solum parendum patri sed etiam adsentiendum erat, ne invitum parere suspicionem faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 252:1)
Philippus omni genere laboris sine ullo effectu fatigatis militibus et fraude Didae praetoris auctis in filium suspicionibus in Macedoniam rediit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 271:1)
fraudis quoque humanae insinuaverat suspicio animis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 441:1)
nam cum contione advocata fugam e castris A. Manlio adversis auribus militum, quippe qui primi ipsi fugissent, obiectasset et ingessisset probra M. Iunio, quod se dedecoris socium collegae fecisset, ad extremum utrumque decedere provincia iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 113:1)
Decimius unus sine ullo effectu, captarum etiam pecuniarum ab regibus Illyriorum suspicione infamis, Romam redit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 480:2)
auxitque eam suspicionem Canuleius praetor, quod omissa ea re dilectum habere instituit, dein repente in provinciam abiit, ne plures ab Hispanis vexarentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 25:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION