라틴어 문장 검색

Quibus ex rebus conflatur et efficitur id, quod quaerimus, honestum, quod etiamsi nobilitatum non sit, tamen honestum sit, quodque vere dicimus, etiamsi a nullo laudetur, natura esse laudabile.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 18:5)
quique acutissime et celerrime potest et videre et explicare rationem, is prudentissimus et sapientissimus rite haberi solet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 22:2)
nihil enim laudabilius, nihil magno et praeclaro viro dignius placabilitate atque clementia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 114:2)
Sed ne quis sit admiratus, cur, cum inter omnes philosophos constet a meque ipso saepe disputatum sit, qui unam haberet, omnes habere virtutes, nune ita seiungam, quasi possit quisquam, qui non idem prudens sit, iustus esse, alia est illa, cum veritas ipsa limatur in disputatione, subtilitas, alia, cum ad opinionem communem omnis accommodatur oratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 46:1)
Quam ob rem, ut volgus, ita nos hoc loco loquimur, ut alios fortes, alios viros bonos, alios prudentes esse dicamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 46:2)
Adiuncto vero, ut idem etiam prudentes haberentur, nihil erat, quod homines iis auctoribus non posse consequi se arbitrarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 55:6)
Exstant epistulae et Philippi ad Alexandrum et Antipatri ad Cassandrum et Antigoni ad Philippum filium, trium prudentissimorum (sic enim accepimus);
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 64:3)
quarum etsi laudabilior est defensio, tamen etiam accusatio probata persaepe est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 65:4)
fundamentum enim est perpetuae commendationis et famae iustitia, sine qua nihil potest esse laudabile.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 94:14)
Quare ex multis mirabilibus exemplis haud facile quis dixerit hoc exemplo aut laudabilius aut praestantius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 142:11)
Nam alterum multi viderunt, vitiosi nihil apud eos esse, alterum pauci, laudabilia esse multa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Optimo Genere Oratorvm, 3장 1:5)
Quis enim tibi hoc concesserit aut initio genus hominum in montibus ac silvis dissipatum non prudentium consiliis compulsum potius quam disertorum oratione delenitum se oppidis moenibusque saepsisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 36:1)
et C. Sempronios, quorum pater, homo prudens et gravis, haudquaquam eloquens, et saepe alias et maxime censor saluti rei publicae fuit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 38:3)
satis id est magnum, quod potes praestare, ut in iudiciis ea causa, quamcumque tu dicis, melior et probabilior esse videatur, ut in contionibus et in sententiis dicendis ad persuadendum tua plurimum valeat oratio, denique ut prudentibus diserte, stultis etiam vere videare dicere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 44:3)
Iam vero de legibus constituendis, de bello, de pace, de sociis, de vectigalibus, de iure civium generatim in ordines aetatesque discriptorum dicant vel Graeci, si volunt, Lycurgum aut Solonem - quamquam illos quidem censemus in numero eloquentium reponendos - scisse melius quam Hyperidem aut Demosthenem, perfectos iam homines in dicendo et perpolitos, vel nostri decem viros, qui xii tabulas perscripserunt, quos necesse est fuisse prudentis, anteponant in hoc genere et Ser.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 58:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION