도구

도구

라틴어 문장 검색

Eumenidum domina Stygio caput exerit antro rapta ad tartarei thalamum Proserpina regis, et, si quando suos dignatur adire Quirites, placatur vaccae sterilis cervice resecta, et regnare simul caeloque Ereboque putatur, nunc bigas frenare boves, nunc saeva sororum agmina vipereo superis inmittere flagro, nunc etiam volucres caprearum in terga sagittas spargere, terque suas eadem variare figuras, denique cum Luna est, sublustri splendet amictu;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권109)
"numquam pinnigeram legio ferrata puellam vidit, anhelantum regeret quae tela virorum, vincendi quaeris dominam?"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 211)
"structura nivali consurgit pietate nitens, tegit ardua culmen iustitia, interius spargit sola picta rubenti flore pudicitiae pudor almus et atria servat, haec domus apta mihi est, haec me pulcherrima sedes accipit, aeterno caelestique hospite digna."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 286)
Isis Nilicolas, Rhodios Cytherea reliquit, venatrix Ephesum virgo, Mars dedidit Hebrum, destituit Thebas Bromius, concessit et ipsa Iuno suos Phrygiis servire nepotibus Afros, et quam subiectis dominam dea gentibus esse, si qua fata sinant, iam tum tenditque fovetque iussit Romuleis addictam vivere frenis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2176)
et pudor et sancto tectus velamine vultus, et privatus honos nec nota et publica forma, et rarae tenuesque epulae et mens sobria semper, lexque pudicitiae vitae cum fine peracta.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2365)
ac primum parvae teneris capiuntur in annis, ante voluntatis propriae quam libera secta, laude pudicitiae fervens et amore deorum, iusta maritandi condemnet 1 vincula sexus, captivus pudor ingratis addicitur aris, nec contempta perit miseris sed adempta voluptas corporis intacti:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2369)
crinis odorus ut in iugulos fluxerat involitans umeris, quo pudibunda pudicitia virgineusque lateret honos, tegmine verticis opposito, flamma crepans volat in faciem perque comas vegetata caput occupat exsuperatque apicem;
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Eulaliae Beatissimae Martyris.43)
unus erat iuvenum doctissimus artibus sinistris, fraude pudicitiam perfringere, nil sacrum putare, saepe etiam magicum cantamen inire per sepulcra, quo geniale tori ius solveret aestuante nupta, luxuriae rabiem tantae cohibet repente Christus, discutit et tenebras de pectore, pellit et furorem, inplet amore sui, dat credere, dat pudere facti, iamque figura alia est quam quae fuit oris et nitoris:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Cypriani.10)
exim gramineo in campo concurrere prompta virgo Pudicitia speciosis fulget in armis, quam patrias succincta faces Sodomita Libido adgreditur piceamque ardenti sulpure pinum ingerit in faciem pudibundaque lumina flammis adpetit, et taetro temptat subfundere fumo.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 16)
dixerat haec et laeta Libidinis interfectae morte Pudicitia gladium Iordanis in undis abluit infectum, sanies cui rore rubenti haeserat et nitidum macularat vulnere ferrum, expiat ergo aciem fluviali docta lavacro victricem victrix, abolens baptismate labem hostilis iuguli;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 124)
"anne Pudicitiae gelidum iecur utile bello est?"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 161)
et iam cuncta acies in deditionis amorem sponte sua versis transibat perfida signis Luxuriae servire volens dominaeque fluentis iura pati et laxa ganearum lege teneri.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 188)
tunc et vertigo rotarum inplicat excussam dominam;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1106)
in manibus dominae sceptrum non arte politum sed ligno vivum viridi est, quod stirpe recisum,1 quamvis nullus alat terreni caespitis umor, fronde tamen viret incolumi, tum sanguine tinctis intertexta rosis candentia lilia miscet nescia marcenti florem submittere collo, huius forma fuit sceptri gestamen Aaron floriferum, sicco quod germina cortice trudens explicuit tenerum spe pubescente decorem inque novos subito tumuit virga arida fetus.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1251)
Nec clam te est quam illi utraeque res nunc utiles Et ad pudicitiam et ad rem tutandam sient.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 587)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION