도구

도구

라틴어 문장 검색

Hoc errore vulgi cum rem publicam opes paucorum, non virtutes tenere coeperunt, nomen illi principes optimatium mordicus tenent, re autem carent [eo nomine]. Nam divitiae, nomen, opes vacuae consilio et vivendi atque aliis imperandi modo dedecoris plenae sunt et insolentis superbiae, nec ulla deformior species est civitatis quam illa, in qua opulentissimi optimi putantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 86:3)
deinde victoriis divitiisque subnixus exultabat insolentia neque suos mores regere poterat neque suorum libidines.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 70:4)
Cum autem certi propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio, sed vocantur illi optimates.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 27:1)
Sapientia iubet augr opes, amplificare divitias, proferre finis (unde enim esset illa laus in summorum imperatoru incisa monimntis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 31:2)
divitiae, potestates, opes, honores, imperia, regna vel privatis vel populis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 31:7)
5.18.4 Vult plane virtus honorem, nec est virtutis ulla alia merces . Quam tamen illa accipit facile, exigit non acerbe . Huic tu viro quas divitias obicies?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 56:4)
atque etiam ante hos Amphiaraus et Tiresias non humiles et obscuri neque eorum similes, ut apud Ennium est, Qui sui quaestus causa fictas suscitant sententias, sed clari et praestantes viri, qui avibus et signis admoniti futura dicebant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 128:2)
Quocirca bene apud maiores nostros senatus tum, cum florebat imperium, decrevit, ut de principum filiis x ex singulis Etruriae populis in disciplinam traderentur, ne ars tanta propter tenuitatem hominum a religionis auctoritate abduceretur ad mercedem atque quaestum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 133:2)
Nunc illa testabor, non me sortilegos neque eos, qui quaestus causa hariolentur, ne psychomantia quidem, quibus Appius, amicus tuus, uti solebat, agnoscere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 190:1)
Quibus divitias pollicentur, ab iis drachumam ipsi petunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 190:4)
De his divitiis sibi deducant drachumam, reddant cetera.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. Tullii Ciceronis de divinatione liber primus. 190:5)
Tota res est inventa fallaciis aut ad quaestum aut ad superstitionem aut ad errorem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 126:5)
atque etiam ante hos Amphiaraus et Tiresias non humiles et obscuri neque eorum similes, ut apud Ennium est, qui sui quaestus causa fictas suscitant sententias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 128:2)
quocirca bene apud maiores nostros senatus tum, cum florebat imperium, decrevit, ut de principum filiis sex singulis Etruriae populis in disciplinam traderentur, ne ars tanta propter tenuitatem hominum a religionis auctoritate abduceretur ad mercedem atque quaestum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 133:2)
nunc illa testabor, non me sortilegos neque eos, qui quaestus causa hariolentur, ne psychomantia quidem, quibus Appius, amicus tuus, uti solebat, agnoscere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 190:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION