도구

도구

라틴어 문장 검색

quid te ista movent, si tu nihil passus es?
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 24317)
quasi propter piaculum remotae arboris hoc videtur passus Aeneas.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 7724)
panaque qui primus c. n. p. i. Pan Arcadiae deus est, ut "Pan deus Arcadiae venit", qui fistula canere primus inve- nit, quia calamos in usum cantilenae adducens inertes esse non passus est, id est otiosos, sine arte.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 241)
et 'non passus inertes' deest 'esse'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 242)
usque ad eum autem locum perticam limitarem Octavius Musa porrexerat, limitator ab Augusto datus, id est per quin- decim milia passuum agri Mantuani, cum Cremonensis non sufficeret, offensus a Mantuanis, quod pecora eius in agro publico aliquando clausissent.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 74)
intellegamus autem, aut Vergilii tantum agrum, aut totius Mantuae esse descriptum, quod alii dicunt Vergilium ostendere voluisse, quod Mantuanis per iniquitatem Alfeni Vari, qui agros divisit, praeter palustria nihil relictum sit, sicut ex oratione Cornelii in Alfenum ostenditur "cum iussus tria milia pas- sus a muro in diversa relinquere, vix octingentos passus aquae, quae circumdata est, admetireris, reliquisti". omnia carminibus v. s. m. id est vestrum Vergilium, cuius causa agri Mantuanis redditi sunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 102)
passo psithia utilior bene 'utilior', ut ostendat etiam de alia uva posse passum fieri, sed melius de psithia.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 931)
passum autem dicitur a patiendo;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 932)
saltv superare viam sit passus quod solet fieri, cum pascunt pedibus inpeditis.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1411)
et aliter hic 'saltibus', aliter supra "nec saltu supe- rare viam sit passus". 'vacuis' autem 'saltibus' sine maritis dixit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 1433)
milia passuum distans vicus est Canopus, a Canobo, Menelai gubernatore, ita appellatus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 2878)
Quam multa passus est Ulixes in illo errore diuturno, cum et mulieribus, si Circe et Calypso mulieres appellandae sunt, inserviret et in omni sermone omnibus affabilem [et iucundum] esse se vellet!
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 145:1)
Perniciose enim Philippus, in tribunatu cum legem agrariam ferret, quam tamen antiquari facile passus est et in eo vehementer se moderatum praebuit - sed cum in agendo multa populariter, tum illud male, non esse in civitate duo milia hominum, qui rem baberent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, Liber Secundus 97:2)
qui cum locupletis assiduos appellasset ab asse dando, eos, qui aut non plus mille quingentos aeris aut omnino nihil in suum censum praeter caput attulissent, proletarios nominavit, ut ex iis quasi proles, id est quasi progenies civitatis, expectari videretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Secundus 62:2)
De qua non ita longa disputatione opus esse videtur, cum recordor non L. Brutum, qui in liberanda patria est interfectus, non duos Decios, qui ad voluntariam mortem cursum equorum incitaverunt, non M. Atilium, qui ad supplicium est profectus ut fidem hosti datam conservaret, non duos Scipiones, qui iter Poenis vel corporibus suis obstruere voluerunt, non avum tuum L. Paulum, qui morte luit collegae in Cannensi ignominia temeritatem, non M. Marcellum, cuius interitum ne crudelissimus quidem hostis honore sepulturae carere passus est, sed legiones nostras, quod scripsi in Originibus, in eum locum saepe profectas alacri animo et erecto, unde se redituras numquam arbitrarentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 95:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION