도구

도구

라틴어 문장 검색

— Sed cum, ut in Timaeo Platoni, inquit, nostro placet, in minimis quoque rebus diuinum praesidium debeat implorari, quid nunc faciendum censes ut illius summi boni sedem repperire mereamur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 3:15)
Materiae fluitantis opus uerum insita summi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVIII 5:1)
Quare ne in infinitum ratio prodeat, confitendum est summum deum summi perfectique boni esse plenissimum;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:8)
ueram igitur beatitudinem in summo deo sitam esse necesse est. — Accipio, inquam, nec est quod contra dici ullo modo queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:10)
— Ne hunc rerum omnium patrem illud summum bonum quo plenus esse perhibetur uel extrinsecus accepisse uel ita naturaliter habere praesumas quasi habentis dei habitaeque beatitudinis diuersam cogites esse substantiam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:13)
quare quod omnium principium sit id etiam sui substantia summum esse bonum uerissima ratione concluserim.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:21)
— Sed summum bonum beatitudinem esse concessum est. — Ita est, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:23)
Respice, inquit, an hinc quoque idem firmius approbetur, quod duo summa bona quae a se diuersa sint esse non possunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:1)
Sed quod perfectum non sit id summum non esse manifestum est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:4)
Atqui et beatitudinem et deum summum bonum esse collegimus:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:6)
— Ac summum quidem, inquam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:20)
nam uel ad nihil unum cuncta referuntur et uno ueluti uertice destituta sine rectore fluitabunt aut si quid est ad quod uniuersa festinant id erit omnium summum bonorum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:34)
— Non est igitur aliquid quod summo huic bono uel uelit uel possit obsistere?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:26)
— Est igitur summum, inquit, bonum quod regit cuncta fortiter suauiterque disponit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:28)
Ipsum quoque deum summum esse bonum plenamque beatitudinem disserebas, ex quo neminem beatum fore nisi qui pariter deus esset quasi munusculum dabas.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:15)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION