라틴어 문장 검색

Batonem Pannonium ducem ingentibus donatum praemiis Rauennam transtulit, gratiam referens, quod se quondam cum exercitu iniquitate loci circumclusum passus esset euadere.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 20장 1:3)
Terrebat eum non hostis, sed iniquitas temporis:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 7장 7:1)
Saturabuntur omnes qui esuriunt et sitiunt iustitiam in lumine radiorum eius, et confundentur qui diligunt iniquitatem a facie coruscantis. 4.
(단테 알리기에리, Epistolae 25:5)
Cupiditatem unusquisque sibi duxit in uxorem, quemadmodum et vos, que nunquam pietatis et equitatis, ut caritas, sed semper impietatis et iniquitatis est genitrix. 15.
(단테 알리기에리, Epistolae 79:2)
6. Siquidem pene totum humanum genus ad opus iniquitatis coierat:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 46:1)
simulque praesidem iniquitatis insimulabant, qui regionum occidentalium incolis jura tam necessaria denegaverat.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM SEPTIMUM.16)
"Filia Babylonis misera, beatus, qui retribuet tibi retributionem tuam;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 6:23)
"iniquitas,"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 15:39)
"Haec est sola digna retributio, cum sanguis sanguine compensatur et redempti cruore Christi pro redemptore libenter obcumbimus."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:193)
"Existimasti iniquitatem, quod ero tibi similis;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 14:7)
scit, quid in Lazaro dives purpuratus aliquando non fecerit, quali superba mens retributione damnata sit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 6:14)
Laudat salvator in evangelio vilicum iniquitatis, quod contra dominum quidem, attamen pro se prudenter fecerit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 10:1)
Achilli vel Herculi conparandus es, aut famosae iniquitatis viro:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 17:3)
pedes apparat ire ne videatur pugnae iniquitate vicisse.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 4531)
intellegamus autem, aut Vergilii tantum agrum, aut totius Mantuae esse descriptum, quod alii dicunt Vergilium ostendere voluisse, quod Mantuanis per iniquitatem Alfeni Vari, qui agros divisit, praeter palustria nihil relictum sit, sicut ex oratione Cornelii in Alfenum ostenditur "cum iussus tria milia pas- sus a muro in diversa relinquere, vix octingentos passus aquae, quae circumdata est, admetireris, reliquisti". omnia carminibus v. s. m. id est vestrum Vergilium, cuius causa agri Mantuanis redditi sunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 102)

SEARCH

MENU NAVIGATION