라틴어 문장 검색

"inde vaporata lector mihi ferveat aure, non hic qui in crepidas Graiorum ludere gestit sordidus et lusco qui possit dicere lusce sese aliquem credens, Italo quod honore supinus fregerit heminas Arrcti aedilis iniquas, nec qui abaco numeros et secto in pulvere metas scit risisse vafer, multum gaudere paratus, si cynico barbam petulans nonaria vellat."
(페르시우스, 풍자, satire 1100)
his populus ridet, multumque torosa iuventus ingeminat tremulos naso crispante cachinnos.
(페르시우스, 풍자, satire 346)
Dixeris haec inter varicosos centuriones, continuo crassum ridet Pulfenius ingens et centum Graecos curto centusse licetur.
(페르시우스, 풍자, satire 5124)
Nunc pueri in scholis ludunt, iuvenes ridentur in foro, et quod utroque turpius est, quod quisque perperam didicit, in senectute confiteri non vult.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 4:7)
Sed sive armigerae rident Tritonidis arces, seu Lacedaemonio tellus habitata colono Sirenumve domus, det primos versibus annos Maeoniumque bibat felici pectore fontem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 5:3)
Dum ergo iuvenes sententias rident ordinemque totius dictionis infamant, opportune subduxi me et cursim Ascylton persequi coepi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 6:3)
Itaque ut ridens eum consalutavi, quid in loco tam deformi faceret quaesivi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 7:9)
Itaque ex turpissima lite in risum diffusi pacatius ad reliqua secessimus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 10:5)
Risu itaque plausuque cellulam implevit, opertum me amiculo evolvit et Quid agebas inquit frater sanctissime, qui diverti contubernium facis?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 11:3)
Sed nullo genere par erat causa, [nam] et cociones qui ad clamorem confluxerant, nostram scilicet de more ridebant invidiam, quod pro illa parte vindicabant pretiosissimam vestem, pro hac pannuciam ne centonibus quidem bonis dignam.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 14:10)
Hinc Ascyltos bene risum discussit, qui silentio facto Videmus inquit suam cuique rem esse carissimam;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:1)
Indignatus enim rusticus, quod nos centonem exhibendum postularemus, misit in faciem Ascylti tunicam et liberates querella iussit pallium deponere, quod solum litem faciebat . . . . Et recuperate, ut putabamus, thesauro in deversorium praccipites abimus praeclusisque foribus ridere acumen non minus cocionum quam calumniantium coepimus, quod nobis ingenti calliditate pecuniam reddidissent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 15:9)
Protendo igitur ad genua vestra supinas manus petoque et oro, ne nocturnas religiones iocum risumque faciatis, neve traducere velitis tot annorum secreta, quae vix mille homines noverunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 17:13)
Hilarior post hanc pollicitationem facta mulier basiavit me spissius, et ex lacrimis in risum mota descendentes ab aure capillos meos lenta manu duxit | et Facio inquit "indutias vobiscum, et a constituta lite dimitto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:4)
Nam sane et sapiens contemptus iurgia nectit, et qui non iugulat, victor abire solet". . . Complosis deinde manibus in tantum repente risum effusa est, ut timeremus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 18:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION