라틴어 문장 검색

Nunc aliis alius qui sit cibus ut videamus, expediam, quareve, aliis quod triste et amarumst, hoc tamen esse aliis possit perdulce videri, tantaque [in] his rebus distantia differitasque est, ut quod aliis cibus est aliis fuat acre venenum;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 23:8)
nam cum res tantis morbis tantisque periclis temptarentur, ibi si tristior incubuisset causa, darent late cladem magnasque ruinas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 13:8)
sic alid ex alio peperit discordia tristis, horribile humanis quod gentibus esset in armis, inque dies belli terroribus addidit augmen.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:11)
veridicis igitur purgavit pectora dictis et finem statuit cuppedinis atque timoris exposuitque bonum summum, quo tendimus omnes, quid foret, atque viam monstravit, tramite parvo qua possemus ad id recto contendere cursu, quidve mali foret in rebus mortalibus passim, quod fieret naturali varieque volaret seu casu seu vi, quod sic natura parasset, et quibus e portis occurri cuique deceret, et genus humanum frustra plerumque probavit volvere curarum tristis in pectore fluctus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 1:5)
multa meant inimica per auris, multa per ipsas insinuant naris infesta atque aspera tactu, nec sunt multa parum tactu vitanda neque autem aspectu fugienda saporeque tristia quae sint.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 25:4)
perturbata animi mens in maerore metuque, triste supercilium, furiosus voltus et acer, sollicitae porro plenaeque sonoribus aures, creber spiritus aut ingens raroque coortus, sudorisque madens per collum splendidus umor, tenvia sputa minuta, croci contacta colore salsaque per fauces rauca vix edita tussi.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 38:7)
nec tamen omnino temere illis solibus ulla comparebat avis, nec tristia saecla ferarum exibant silvis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 39:6)
Sed cum fere ante aequinoctium vernum triste sit caelum et nubibus obductum, sed et mare navigantibus clausum, terrae etiam ipsae aut aqua aut pruina aut nivibus contegantur, eaque omnia verno id est hoc mense aperiantur, arbores quoque nec minus cetera quae continet terra aperire se in germen incipiant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 14:1)
Mundus cum patet, deorum tristium atque inferum quasi ianua patet:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 18:2)
Simulachrum huius deae in monte Libano fingitur capite obnupto, specie tristi, faciem manu laeva intra amictum sustinens, lacrimae visione conspicientium manare creduntur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 5:1)
Publius Mucium inprimis malivolum cum vidisset solito tristiorem:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 8:2)
Inter haec cum Servius ordine se vocante per verecundiam sileret:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 12:1)
tristes iubent dicere:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVI. 16:2)
et Venus, quia rogatura, est Tristior et lacrimis oculos suffusa nitentes:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 5:6)
Ora virum tristi pendebant pallida tabo, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 14:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION