라틴어 문장 검색

Est quod, cum habitus sociales contingunt reditus societatum, eae impellantur ad alio modo res faciendas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 264:3)
Cum valemus individualismum superare, revera diversus vivendi modus explicari potest atque magni momenti mutatio in societate fieri potest.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 266:4)
Ut norma iuridica afferat quaedam gravia mansuraque, necesse est maiorem partem societatis sodalium eam recepisse incipiendo a congruis rationibus, et iuxta personalem transformationem se gerat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 270:3)
Huiusmodi actiones bonum in societate diffundunt quod semper fructus affert ultra illud quod probari potest, quia in gremio huius terrae bonum pariunt, in alios perventurum, nonnumquam invisibiliter.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 271:2)
Educatio haud sufficit eiusque conatus erunt steriles nisi etiam procuret novum exemplar diffundendum, quod attinet ad hominem, vitam, societatem et necessitudinem cum natura.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 274:5)
Agnoscere debemus haud semper nos christianos accepisse et explanavisse divitias quas Deus Ecclesiae dedit, ubi spiritalitas non disiungitur a proprio corpore, nec a natura vel a huius mundi rebus, sed potius homo vivit cum ipsis et in ipsis, in communione cum rebus omnibus quae circa sunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 276:5)
Implicat quoque amantem conscientiam nos ab aliis creaturis non esse segregatos, sed cum ceteris rebus universi magnificam universalem communionem conformare.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 280:5)
Humilitas deperdita, apud hominem magnopere ardescentem ob facultatem dominandi omnia sine ulla delimitatione, demum potest tantum nocere societati et ambitui.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:5)
228. Cura de natura pars est vitae generis quod facultatem complectitur cum aliis vivendi et communionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 290:1)
Amor societatis et sollicitudo de bono communi sunt excellens forma caritatis, quae pertinet non solum ad necessitudines inter personas, verum etiam principium est “grandium necessitudinum, scilicet socialium necessitudinum, oeconomicarum, politicarum”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 293:2)
“Ut humanior societas reddatur, quoad personam dignior, oportet amorem iterum aestimare in vita sociali – in ambitu politico, oeconomico et culturali – illo in constanti summaque norma agendi posito”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 293:5)
Hoc in rerum contextu, una cum parvorum cotidianorum gestuum praestantia, amor socialis movet nos ad cogitandum de magnis inceptis quae efficaciter contineant degradationem ambitalem et alant rerum curandarum culturam quae cunctam imbuat societatem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 293:6)
232. Non omnes vocantur directo ad rei politicae dandam operam, sed in societatis gremio germinat immensa varietas consociationum quae bono communi favent, ambitum naturalem tuentes et urbanum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 294:1)
239. Apud christianos fides in unum Deum, qui est communio Trinitaria, ad cogitandum ducit omnes res in se vestigium proprie Trinitarium continere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 303:1)
Nam persona humana eo magis crescit, maturat et sanctificatur quo plus necessitudinis conflat, cum exit de seipsa ut vivat in communione cum Deo, cum ceteris cunctisque creaturis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 304:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION