라틴어 문장 검색

Septima iam nitidum terris Aurora deisque purpureo vehit ore diem, Perseius heros cum primum arcana senior sese extulit aula, multa super bello generisque tumentibus amens incertusque animi, daret armis iura novosque gentibus incuteret stimulos, an frena teneret irarum et motos capillis adstringeret enses, hinc pacis tranquilla movent, atque inde pudori foeda quies, flectique nova dulcedine pugnae difficiles populi;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권166)
Fama prior mundique arcana Vetustas, cui meminisse ducum vitasque extendere curae, pande viros, tuque o nemoris regina seniori.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권16)
ergo intempesta somni dulcedine captos destinat Aonios leto praebere, suamque orbibus accingi solitis iubet Irin et omne mandat opus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권35)
Nunc, age, quis stimulos et pulchrae gaudia mortis addiderit iuveni - neque enim haec absentibus umquam mens homini transmissa deis - memor incipe Clio, saecula te quoniam penes et digesta vetustas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권280)
Ptolemaeorum eruditissimus, quem Philadelphum supernominant, et omnis litteraturae sagacissimus, cum studio bibliothecarum Pisistratum, opinor, aemularetur, inter cetera memoriarum, quibus aut vetustas aut curiositas aliqua ad famam patrocinabatur, ex suggestu Demetri Phalerei grammaticorum tunc probatissimi, cui praefecturam mandaverat, libros a Iudaeis quoque postulavit, proprias atque vernaculas litteras, quas soli habebant.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 18장 5:3)
Multis adhuc de vetustate modis consisterem divinarum litterarum, si non maior auctoritas illis ad fidem de veritatis suae viribus quam de aetatis annalibus suppetisset.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:18)
At enim supersunt alia spectacula, ille ultimus et perpetuus iudicii dies, ille nationibus insperatus, ille derisus, cum tanta saeculi vetustas et tot eius nativitates uno igni haurientur.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 30장 1:5)
Crediderunt nonnulli et baptizabantur, mirantes simplicitatem innocentis uitae, ac dulcedinem doctrinae eorum caelestis.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVI. 1:4)
At ille dum sollicitus in ea, quae audiebat, animum intenderet, audiuit denuo, transacto quasi dimidiae horae spatio, ascendere de tecto eiusdem oratorii idem laetitiae canticum, et ipsa, qua uenerat, uia ad caelos usque cum ineffabili dulcedine reuerti.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 1:12)
Item de terrore futuri iudicii, et horrore poenae gehennalis, ac dulcedine regni caelestis multa carmina faciebat;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXII [XXIV]. 2:7)
facturusne operae pretium sim, si a primordio urbis res populi Romani perscripserim, nec satis scio, nec, si sciam, dicere ausim, quippe qui cum veterem tum volgatani esse rein videam, dum novi semper scriptores aut in rebus certius aliquid allaturos se aut scribendi arte rudem vetustatem superaturos credunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 3:1)
in variis voluntatibus regnari tamen omnes volebant libertatis dulcedine nondum experta.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 181:1)
fossa Cluilia ab nomine ducis per aliquot saecula appellata est, cum re nomen quoque vetustate abolevit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 234:4)
et dulcedine privati commodi sensus malorum publicorum adimi, donec orba consilio auxilioque Gabina res regi Romano sine ulla dimicatione in manum traditur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 555:2)
praeterea aliquot nobiles adulescentes conscii adsumpti, quorum vetustate memoria abiit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 35:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION