라틴어 문장 검색

Num omnes illos quos sic diligis et a quibus sic diligeris, te in amicitiam assumpsisse putabimus?
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:35)
Plerosque omni affectu complectimur, quos tamen ad amicitiae secreta non admittimus, quae maxime in omnium secretorum et consiliorum nostrorum revelatione consistit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:2)
"Iam non dicam vos servos, sed amicos" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:4)
"Vos amici meis estis, si feceritis quae praecipio vobis" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:10)
Nihil enim occultat amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:16)
Haec amicitia tam sublimis est et perfecta, ut ad eam aspirare non audeam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:21)
Hoc est quod nos diligendum credimus in amicis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 2:8)
Amicitia haec carnalium est, et maxime adolescentium;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:2)
quales aliquando fuerant ipse et suus, de quo tunc loquebatur amicus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:3)
quae tamen, exceptis nugis et mendaciis, si nulla intercesserit inhonestas, spe uberioris gratiae toleranda est, quasi quaedam amicitiae sanctioris principia;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:4)
sicut hesterna die ab hominis ad Dei ipsius amicitiam, ob quamdam similitudinem diximus facilius transeundum.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:6)
Sed iam tempus est, ut quemadmodum amicitia sit colenda deinceps videamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:7)
Firmamentum igitur stabilitatis et constantiae in amicitia, fides est:
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:8)
Simplices quippe, et communes, et consentientes, et qui iisdem rebus moveantur, esse debent amici ad invicem;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:10)
Prae omnibus autem cavenda suspicio est, amicitiae venenum, ut numquam male de amico sentiamus, nec mala dicenti credamus vel consentiamus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION