라틴어 문장 검색

sed vos potius, Romani, beneficio vestro occupate eam quam illos habere per maleficium sinatis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 320:1)
unde haec illis tanta modestia, nisi a conscientia virium et nostrarum et suarum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 47:1)
et beneficii et maleficii occasione amissa pugnaturos cum eis quos potuerint in perpetuum vel inimicos tollere vel amicos facere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 167:2)
itaque, sive is timor seu conscientia fuit, Calavios Ovium Noviumque - ea capita coniurationis fuerant - priusquam nominarentur apud dictatorem, mors haud dubie ab ipsis conscita iudicio subtraxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 368:6)
appium ex conscientia sua credo animum habuisse - haud immerito iratum si nihil scripserat, inliberali et ingrato animo, si eguerat ope, dissimulantem, - vix enim salute mutua reddita cum obviam egressus esset, satin salvae inquit, L. Volumni?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 235:1)
nunc conscientia spretorum et Capitolium et sollemnem votorum nuncupationem fugisse, ne die initi magistratus Iovis optimi maximi templum adiret, ne senatum invisus ipse et sibi uni invisum videret consuleretque, ne Latinas indiceret Iovique Latiari sollemne sacrum in monte faceret,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 677:2)
Decius Magius nec obviam egressus est nec, quo timorem aliquem ex conscientia significare posset, privatim se tenuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 82:1)
plebs timebatur et ante omnis L. Bantius, quem conscientia temptatae defectionis ac metus a praetore Romano nunc ad proditionem patriae, nunc, si ad id fortuna defuisset, ad transfugiendum stimulabat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 186:2)
Marcellus consilio advocato et adhibitis etiam Syracusanis qui per seditiones pulsi ab domo intra praesidia Romana fuerant, respondit non plura per annos quinquaginta benefacta Hieronis quam paucis his annis maleficia eorum qui Syracusas tenuerint erga populum Romanum esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 454:1)
paucos nobilium superstites esse, quos nec sua conscientia ut quicquam de se gravius consulerent impulerit, nec victoris ira capitis damnaverit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 460:1)
Hispaniae sicut a bello Punico quietae erant, ita quasdam civitates propter conscientiam culpae metu magis quam fide quietas esse apparebat, quarum maxume insignes et magnitudine et noxa Iliturgi et Castulo erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 285:1)
adeo conscientia quid se meritos scirent pro indicto eis bello fuerat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 289:2)
non dux unus aut plures principes oppidanos, sed suus ipsorum ex conscientia culpae metus ad defendendam inpigre urbem hortatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 294:1)
ad hanc urbem oppugnandam cum admotus exercitus esset, oppidani conscientia scelerum, quia nec deditio tuta ad tam infestos videbatur, neque spes moenibus aut armis tuendae salutis erat, facinus in se ac suos foedum ac ferum consciscunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 332:1)
Scipio multis invectus in praesentem Mandonium absentemque Indibilem verbis, illos quidem merito perisse ipsorum maleficio ait, victuros suo atque populi Romani beneficio.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 506:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION