도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed et Lindii colunt Apollinem Λοίμιον, hoc cognomine finita pestilentia nuncupatum.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 15:2)
hinc intellegitur praelii causa, non pestilentiae, sicut quidam aestimant, ludos institutos.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 25:3)
quae pari religione Apollinem itemque lupum, hoc est λύκον, colit, in utroque solem venerans, quod hoc animal rapit et consumit omnia in modum solis ac plurimum oculorum acie cernens tenebras noctis evincit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 40:2)
vel quod, cum omnia ardentia consumantur, hic suo calore candens semper novus constat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 48:3)
In eo mos erat ut, si quid ex epulis superfuisset, igne consumeretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 4:3)
Fanniae autem legis severitas in eo superabat Orchiam legem, quod in superiore numerus tantummodo coenantium cohibebatur, licebatque secundum eam unicuique bona sua inter paucos consumere, Fannia autem etiam sumptibus modum fecit assibus centum:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 5:2)
ut Kalendis Nonis nundinis Romanis cuique in dies singulos triginta dumtaxat asses edundi causa consumere liceret, ceteris vero diebus, qui excepti non essent, ne amplius daretur adponeretur quam carnis aridae pondo tria et salsamentorum pondo libra et quod ex terra vite arboreve sit natum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 9:2)
His legibus annumerarem edictum de sumptibus ab Antonio propositum qui postea triumvir fuit, ni indignum crederem inter cohibentes sumptum Antonio locum facere, cuius expensae in coenam solitae conferri sola unionis a Cleopatra uxore consumpti aestimatione superatae sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 14:1)
Est et in descriptione languoris habitus, ut est tota descriptio pestilentiae apud Thucydidem, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 3:1)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Quod autem non facilius morbis homines quam pecudes occupentur, Homero teste contentus sum, qui pestilentiam refert a pecudibus inchoatam:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 10:1)
Deinde, dum instantius teritur, multus ei flatus involvitur, qui prius in ventre consumendus est, ut tum demum conficiatur quod remansit de carne iam liberum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 3:3)
quae si idoneam materiam suscipit, libere congreditur et cito eam in concertatione consumit, levem modo praeterit ut latentem, modo in cinerem potius quam in sucum vertit:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 5:2)
Certe humorem sale differri sive consumi fit hinc cognitu facile, quod, si duos panes pari magnitudine feceris, unum sale aspersum, sine sale alterum, invenies indigentem salis pondere propensiorem, scilicet humore in eo per salis penuriam permanente.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 5:3)
deest quod evaporatio solum in aqua salubre consumpsit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 26:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION