도구

도구

라틴어 문장 검색

quia, cum tria haec ex aequo inpossibilia putentur, vel Iovi fulmen vel Herculi clavam vel versum Homero subtrahere, quod, etsi fieri posset, alium tamen nullum deceret vel fulmen praeter Iovem iacere, vel certare praeter Herculem robore, vel canere quod cecinit Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:3)
sed et illi quos dicit fortemque Gyam fortemque Serestum, pulcher quoque Aquiculus, et Mavortius Haemon, et fortissimus Umbro, et Virbius Hippolyti proles pulcherrima bello, nullum locum inter pugnantium agmina vel gloriosa vel turpi commemoratione meruerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 8:2)
sed nescio quo modo Homerum repetitio illa unice decet, et est genio antiqui poetae digna enumerationique conveniens, quod in loco, mera nomina relaturus, non incurvavit se neque minute torsit deducendo stilum per singulorum varietates, sed stat in consuetudine percensentium, tamquam per aciem dispositos enumerans, quod non aliis quam numerorum fit vocabulis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XV. 15:2)
Tristis pro amaro translatio decens est, ut:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, V. 5:1)
qui solent cum concubinis, non cum coniugibus, inire convivia, tamquam has et in vulgus produci et lascivire quoque, illas non nisi domi abditas tueri deceat tectum pudorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 3:2)
Religiosus si adest, da illi referendi copiam, quibus observa­tionibus meruerit auxilia deorum, quantus illi cerimoniarum fructus, quia et hoc genus religionis existimant, numinum beneficia non tacere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 13:2)
Quod genus veteres ita ludicrum non putarunt, ut et Aristoteles de ipsis aliqua conscripserit et Plutarchus et vester Apuleius, nec contemnendum sit, quod tot philosophantium curam meruit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 23:1)
Hoc quaestionum genus, cum et senilem deceat aetatem, cur soli iuveni suadetur?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 1:2)
Hic est stomachus, qui paterfamilias dici meruit, quasi omne animal solus gubernans:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 17:2)
Unde nec plus habere quam unum licebat, nec cuiquam nisi libero, quos solos fides deceret quae signaculo continetur:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 12:2)
Bellorum o socii, qui, mille pericula Martis Mecum, ait, experti, decimo iam vincitis anno, Hoc cruor Aretois meruit diffusus in arvis, Vulneraque et mortes, hiemesque sub Alpibus actae?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:3)
Saeve parens, utrasque simul partesque ducesque, Dum nondum meruere, feri.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:39)
Crimine quo parvi caedem potuere mereri?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:31)
Mille licet gladii mortis nova signa sequantur, Degener o populus, vix saecula longa decorum Sic meruisse viris, nedum breve dedecus aevi, Et vitam, dum Sulla redit.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:38)
Hisne Salus rerum, Felix his Sulla vocari, His meruit tumulum medio sibi tollere Campo?
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 2:102)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION