도구

도구

라틴어 문장 검색

sed memores eorum praeceptorum, quae paulo ante ab suis aeceperant, hoc animo decertabant, ut nullum aliud tempus ad conandum habituri viderentur, et quibus in pugna vitae periculum accideret, non ita multo se reliquorum civium fatum antecedere existimarent, quibus urbe capta eadem esset belli fortuna patienda.
(카이사르, 내란기, 2권 6:2)
Nostri repentina fortuna permoti arma, quae possunt, arripiunt;
(카이사르, 내란기, 2권 14:3)
Postea vero, cum Caesarem ad Massiliam detineri cognovit, copias Petreii cum exercitu Afranii esse coniunctas, magna auxilia convenisse, magna esse in spe atque exspectari et consentire omnem citeriorem provinciam, quaeque postea acciderant, de angustiis ad Ilerdam rei fumentariae, accepit, atque haec ad eum latius atque inflatius Afranius perscribebat, se quoque ad motus fortunae movere coepit.
(카이사르, 내란기, 2권 17:7)
Hanc nactus appellationis causam Quintilius circumire aciem Curionis atque obsecrare milites coepit, ne primam sacramenti, quod apud Domitium atque apud se quaestorem dixissent, memoriam deponerent, neu contra eos arma ferrent, qui eadem essent usi fortuna eademque in obsidione perpessi, neu pro his pugnarent, a quibus cum contumelia perfugae appellarentur.
(카이사르, 내란기, 2권 28:3)
postremo praestare dicebant per virtutem in pugna belli fortunam experiri, quam desertos et circumventos ab suis gravissimum supplicium perpeti.
(카이사르, 내란기, 2권 30:3)
vos autem incerta victoria Caesarem secuti diiudicata iam belli fortuna victum sequamini, cum vestri officii praemia percipere debeatis?
(카이사르, 내란기, 2권 32:13)
Nonne extremam pati fortunam paratos proiecit ille?
(카이사르, 내란기, 2권 32:17)
diligentiam quidem nostram aut, quem ad finem adhuc res processit, fortunam cur praeteream?
(카이사르, 내란기, 2권 32:25)
Hac vos fortuna atque his ducibus repudiatis Corfiniensem ignominiam, Italiae fugam, Hispaniarum deditionem, Africi belli praeiudicia, sequimini!
(카이사르, 내란기, 2권 32:30)
Attio agebant, ne sua pertinacia omnium fortunas perturbari vellet.
(카이사르, 내란기, 2권 36:4)
Hi de sua salute desperantes, ut extremo vitae tempore homines facere consuerunt, aut suam mortem miserabantur aut parentes suos commendabant, si quos ex eo periculo fortuna servare potuisset.
(카이사르, 내란기, 2권 41:13)
debere utrumque pertinaciae finem facere et ab armis discedere neque amplius fortunam periclitari.
(카이사르, 내란기, 3권 10:7)
si vero alteri paulum modo tribuisset fortuna, non esse usurum condicionibus pacis eum, qui superior videretur, neque fore aequa parte contentum, qui se omnia habiturum confideret.
(카이사르, 내란기, 3권 10:13)
Sed cum prope Dyrrachium Pompeius constitisset castraque metari iussisset, perterrito etiam tum exercitu princeps Labienus procedit iuratque se eum non deserturum eundemque casum subiturum, quemcumque ei fortuna tribuisset.
(카이사르, 내란기, 3권 13:3)
Nostri usi fortunae beneficio tamen impetum classis timebant, si forte ventus remisisset.
(카이사르, 내란기, 3권 26:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION