라틴어 문장 검색

quod ut nuntiatum est, accucurrit, spiritum eius recollegit, in villam illum suam transtulit, lectulo suo cessit, adfectum semianimemque recreavit, diebus triginta sua impensa curavit, refecit, viatico instruxit subinde dicentem :
(세네카, 행복론, Liber IV 176:3)
quomodo damno sibi esse, sic et lucro potest.
(세네카, 행복론, Liber V 40:5)
Pensatum est creditum damno ;
(세네카, 행복론, Liber VI 14:6)
Cum te mutatis legibus suis natura transmiserit, in semita haerebis et aestimans futura damna, cum computaveris, quanti Thermopylarum angusta constiterint ;
(세네카, 행복론, Liber VI 153:1)
Itaque Xerxes pudore quam damno miserior Demarato gratias egit, quod solus sibi verum dixisset, et permisit petere, quod vellet.
(세네카, 행복론, Liber VI 158:3)
Illorum damno nemo vivit, hos, quisquis differt, exhaurit ;
(세네카, 행복론, Liber VI 193:3)
Alium labor, alium impensa deterret, alium periculum, alium turpis verecundia, ne, dum reddit, fateatur accepisse, alium ignorantia officii, alium pigritia, alium occupatio.
(세네카, 행복론, Liber VII 129:1)
Damnum non tunc factum :
(세네카, 행복론, Liber VII 141:6)
Nec est quod putes non illos aliquando intellegere damnum suum.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 38:1)
ista vitae damno parantur.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 120:2)
Apparentur licet magna impensa et regiis opibus et artificum exquisitis nominibus, quem tamen ludi in carcere iuvent ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 148:6)
tu gratiae nostrae, tamquam alienis rebus utereris, pepercisti et ex honoribus nostris nihil ad te nisi voluptas et impensa pertinuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 102:5)
In hoc profundum inquietumque proiecti mare, alternis aestibus reciprocum et modo allevans nos subitis incrementis, modo maioribus damnis deferens assidueque iactans, numquam stabili consistimus loco, pendemus et fluctuamur et alter in alterum illidimur et aliquando naufragium facimus, semper timemus;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 52:2)
Iniquus est, qui muneris sui arbitrium danti non relinquit, avidus, qui non lucri loco habet, quod accepit, sed damni, quod reddidit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 58:1)
alterius feminae, quae se tradidit ferendam dolori, alterius, quae pari adfecta casu, maiore damno, non tamen dedit longum in se malis suis dominium, sed cito animum in sedem suam reposuit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 12:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION