라틴어 문장 검색

magis me famae periculum movet, ne a vobis damnati ac repulsi abeamus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 716:2)
Opimia et Florentia virgines Vestales incesti damnatae sunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII Periocha17)
supra septuaginta damnatos proditionis securi percussit bonaque eorum iussit publica populi Romani esse, et summa rerum senatui tradita cum exercitu omni profectus supra Suessulam castris positis consedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 214:1)
quasdam ex eis damnatas in exilium egerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 23:2)
populus severior vindex fraudis erat, excitatique tandem duo tribuni plebis, Spurius et L. Carvilii, cum rem invisam infamemque cernerent, ducentum milium aeris multam M. Postumio dixerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 38:1)
indicio eius rei ex familia Blossiorum facto, portis repente iussu proconsulis clausis, cum ad arma signo dato milites concurrissent, comprehensi omnes qui in noxa erant, et quaestione acriter habita damnati necatique;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 35:1)
inde alius lectus senatus octo praeteritis, inter quos M. Caecilius Metellus erat, infamis auctor deserendae Italiae post Cannensem cladem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 175:2)
is iam a prima pugna, quae adversa fuerat, adsiduis contionibus infamem invisumque plebei Claudium fecerat, et iam de imperio abrogando eius agebat cum tamen necessarii Claudi obtinuerunt ut relicto Venusiae legato Marcellus Romam veniret ad purganda ea quae inimici obicerent, nec de imperio eius abrogando absente ipso ageretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 328:1)
M. Livius erat, multis ante annis ex consulatu populi iudicio damnatus, quam ignominiam adeo aegre tulerat ut rus migrarit et per multos annos et urbe et omni coetu careret hominum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 505:2)
illos se per deos superos inferosque orare ut memores libertatis, quae illo die aut morte honesta aut servitute infami finienda esset, nihil relinquerent in quod saevire iratus hostis posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 336:1)
praeconis audita vox citantis nomina damnatorum in consilio;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 443:2)
qui enim convenire quem modo civitas iuvenem admodum unum recuperandae Hispaniae delegerit ducem, quem recepta ab hostibus Hispania ad imponendum Punico bello finem creaverit , spe destinaverit Hannibalem ex Italia retracturum, Africam subacturum, eum repente, tamquam Q. Pleminium, indicta causa prope damnatum, ex provincia revocari, cum ea quae in se nefarie facta Locrenses quererentur ne praesente quidem Scipione facta dicerent, neque aliud quam patientia aut pudor, quod legato pepercisset, insimulari posset?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 282:1)
multique nobiles Etrusci qui aut ipsi ierant aut miserant ad Magonem de populorum suorum defectione, primo praesentes erant condemnati, postea conscientia sibimet ipsi exsilium consciscentes, cum absentes damnati essent, corporibus subtractis bona tantum quae publicari poterant pigneranda poenae praebebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 507:2)
et sive ex residua vetere simultate sive intempestiva iactatione severitatis inflatus M. Livium, quia populi iudicio esset damnatus, equum vendere iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 518:1)
nam et Claudius Livio collegae equum ademit, quod a populo damnatus actusque in exsilium fuerat, et Livius Claudio, quod falsum in se testimonium dixisset et quod non bona fide secum in gratiam redisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXIX Periocha21)

SEARCH

MENU NAVIGATION