도구

도구

라틴어 문장 검색

— Mitemque rigat per pectora somnum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 44:3)
Audentes fortuna iuvat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 62:1)
iuvat ire iugis qua nulla priorum Castaliam molli devertitur orbita clivo.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 2:3)
Quin age, inquit, Eustathi, verecundiam Avieni probi adolescentis iuva, et ipse publicato nobis quod inmurmurat.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 1:2)
Et poeta vester adiciendo olim quid aliud nisi post emensa infortunia futuro tempore iuvare dicit memoriam sedati laboris:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 9:6)
— Forsan et haec olim meminisse iuvabit?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 9:7)
Iuvat, si quem dicere iusseris amici sui repentinam felicitatem quam sponte non audebat vel dicere vel tacere modo iactantiae modo malitiae metu.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 12:1)
Eadem scommata eosdem modo iuvare modo mordere possunt pro diversitate praesentium personarum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 18:1)
Qui simplicem cibum sumit facile quo suco corpus eius vel gravetur vel iuvetur usu docente cognoscit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IV. 10:1)
Sed et haec ratio iuvat sententiae veritatem:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VI. 18:1)
Quod muliebre corpus iuvabat ardentes viros, non caloris erat sed pinguis carnis et oleo similioris, quod non in illis contingeret ex calore.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VII. 10:1)
Dicas, quaeso, quae causa difficile digestu facit isicium, quod ab insectione insicium dictum amissione n littera postea quod nunc habet nomen optinuit, cum multum in eo digestionem futuram iuverit tritura tam diligens et quicquid grave erat carnis absumpserit consummationemque eius multa ex parte confecerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, VIII. 1:3)
Sed contra haec omnia consuetudo, quam secundam naturam pronuntiavit usus, illos iuvat qui in tali motu saepe versantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 7:1)
Manus autem, ut rem fervidam ferre possit, nullo proprio iuvatur calore.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 23:4)
Te, quum, statione peracta, Astra petes serus, praelati regia coeli Excipiet, gaudente polo, seu sceptra tenere, Seu te flammigeros Phoebi conscendere currus, Telluremque nihil mutato sole timentem Igne vago lustrare iuvet:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 2:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION