라틴어 문장 검색

Idem Chrysippus in eodem libro tractat consideratque dignumque esse id quaeri putat, εἰ αἱ τῶν ἀνθρώπων νόσοι κατα` φύσιν γίνονται, id est, si natura ipsa rerum vel providentia, quae compagem hanc mundi et genus hominum fecit, morbos quoque et debilitates et aegritudines corporum, quas patiuntur homines, fecerit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, I 8:1)
In libro enim Περι` Προνοίασ quarto εἱμαρμένην esse dicit φυσικήν τινα σύνταξιν τῶν ὅλων ἐξ ἀι¨δίου τῶν ἑτέρων τοῖσ ἑτέροισ ἐπακολουθούντων και` μεταπολουμένων ἀπαραβάτου οὔσησ τῆσ τοιαύτησ ἐπιπλοκῆσ..
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, II 4:1)
Itaque M. Cicero, in libro quem De Fato conscripsit, cum quaestionem istam diceret obscurissimam esse et inplicatissimam, Chrysippum quoque philosophum non expedisse se in ea ait his verbis:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, II 16:1)
QUOD satis celebre est de Atilio Regulo, id nuperrime legimus scriptum in Tuditani libris:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 2:1)
ALFENUS iureconsultus, Servii Sulpicii discipulus rerumque antiquarum non incuriosus, in libro Digestorum tricesimo et quarto, Coniectaneorum autem secundo:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 2:1)
Scriptum est autem purum putum, non in Carthaginiensi solum foedere, sed cum in multis aliis veterum libris, tum in Q. quoque Ennii tragoedia quae inscribitur Alexander, et in satira M. Varronis quae inscripta est Δι`σ Παῖδεσ οἱ Γέροντεσ.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, V 11:1)
Avibus autem praepetibus contrarias aves inferas appellari, Nigidius Figulus in libro primo Augurii Privati ita dicit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, Temere inepteque reprehensum esse a Iulio Hygino Vergilium, quod praepetes Daedali pennas dixit; atque inibi quid sint aves praepetes et quid illae sint aves quas Nigidius inferas appellavit. 10:1)
CUM inquinatissimis hominibus non esse convicio decertandum neque in maledictis adversum inpudentes et inprobos velitandum, quia tantisper similis et compar eorum fias, dum paria et consimilia dicas atque audis, non minus ex oratione Q. Metelli Numidici, sapientis viri, cognosci potest quam ex libris et disciplinis philosophorum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XI 2:1)
SERVIUS SULPICIUS iureconsultus, vir aetatis suae doctissimus, in libro De Sacris Detestandis secundo, qua ratione adductus testamentum verbum esse duplex scripserit, non reperio;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XII 2:1)
Nam in libro De Religionibus secundo:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XII 6:1)
Vidit quippe utrumque esse pugnans neque posse ex duobus contrariis, altero manente, alterum constitui quaestionemque fieri per diversorum inter se finium mortis et vitae cohaerentiam, et idcirco peperit ipse expressitque aliud quoddam novum in confinio tempus, quod verbis propriis atque integris τη`ν ἐξαίφνησ φύσιν appellavit idque ipsum ita, uti dico, inquit, in libro, cui Parmenides titulus est, scriptum ab eo reperietis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XIII 12:1)
Pleni sunt adeo libri similis in hoc verbo significationis, ex quibus unum et alterum, quae subpetierant, apposui.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 9:2)
Cicero in libro sexto De RepublIca ita scripsit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 12:1)
Quis omnium primus libros publice praebuerit legendos;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVII 1:1)
quantusque fuerit Athenis ante clades Persicas librorum in bibliothecis publicorum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVII 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION