라틴어 문장 검색

Quae fueram magnis olim patefacta triumphis, ianua Patriciae vota Pudicitiae, cuius inaurati celebrarunt limina currus, captorum lacrimis umida supplicibus, nunc ego, nocturnis potorum saucia rixis, pulsata indignis saepe queror manibus, et mihi non desunt turpes pendere corollae semper et exclusi signa iacere faces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 161)
has inter gravius cogor deflere querelas, supplicis a longis tristior excubiis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 164)
nullane finis erit nostro concessa dolori, turpis et in tepido limine somnus erit?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 168)
sic mihi te referas, levis, ut non altera nostro limine formosos intulit ulla pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 189)
felix Admeti coniunx et lectus Vlixis, et quaecumque viri femina limen amat!
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 615)
quos igitur tibi custodes, quae limina ponam, quae numquam supra pes inimicus eat?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 623)
nam citius paterer caput hoc discedere collo quam possem nuptae perdere more faces, aut ego transirem tua limina clausa maritus, respiciens udis prodita luminibus.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 76)
tu quoniam es, mea lux, magno dimissa periclo, munera Dianae debita redde choros, redde etiam excubias divae nunc, ante iuvencae;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 28c9)
quippe coronatos alienum ad limen amantes nocturnaeque canes ebria signa morae, ut per te clausas sciat excantare puellas, qui volet austeros arte ferire viros.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 321)
torrida sacrilegum testantur limina Brennum, dum petit intonsi Pythia regna dei:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1325)
limina iam nostris valeant lacrimantia verbis, nec tamen irata ianua fracta manu.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 259)
Tarpeium nemus et Tarpeiae turpe sepulcrum fabor et antiqui limina capta Iouis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 41)
Romulus excubias decreuit in otia solui atque intermissa castra silere tuba.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 446)
dein, quemcumque locum externae tetigere puellae, suffiit, at pura limina tergit aqua, imperat et totas iterum mutare lucernas, terque meum tetigit sulpuris igne caput.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 851)
deuia puniceae uelabant limina uittae, putris odorato luxerat igne casa, populus et longis ornabat frondibus aedem, multaque cantantis umbra tegebat auis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 912)

SEARCH

MENU NAVIGATION