라틴어 문장 검색

Is maxime proelio commoto atque utrisque summo studio pugnantibus, manu significare coepit utrisque, quiescerent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XIII 9:1)
Expectabant omnes quo tandem progressurus aut quidnam acturus esset, cum repente proripi atque in foro medio nudari ac deligari et virgas expediri iubet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 10:4)
Item aliud, quod hercle an ponerem dubitavi, ita est deridiculae vanitatis, nisi idcirco plane posui quod oportuit nos dicere quid de istiusmodi admirationum fallaci inlecebra sentiremus, qua plerumque capiuntur et ad perniciem elabuntur ingenia maxime sollertia, eaque potissimum quae discendi cupidiora sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XII 5:1)
Quo, inquit, modo aut Palinurus novisse et nominare potuit 'portus Velinos' aut Aeneas ex eo nomine locum invenire, cum Velia oppidum, a quo portum qui in eo loco est ' Velinum' dixit, Servio Tullio Romae regnante, post annum amplius sescentesimum quam Aeneas in Italiam venit conditum in agro Lucano et eo nomine appellatum est?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XVI 4:1)
Cum haec autem consimiliter tam Pyrronii dicant quam Academici, differre tamen inter sese et propter alia quaedam et vel maxime propterea existimati sunt, quod Academici quidem ipsum illud nihil posse comprehendi quasi comprehendunt, et nihil posse decerni quasi decernunt, Pyrronii ne id quidem ullo pacto verum videri dicunt, quod nihil esse verum videtur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, V 9:1)
Ego ipse, qui aput vos verba facio uti vectigalia vestra augeatis, quo facilius vestra commoda et rempublicam administrare possitis, non gratis prodeo;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, X 4:1)
ADIECIMUS saepe animum ad vocabula rerum non paucissima quae neque singulis verbis, ut a Graecis, neque, si maxime pluribus eas res verbis dicamus, tam dilucide tamque apte demonstrari Latina oratione possunt quam Graeci ea dicunt privis vocibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 2:1)
Deterret enim nos hoc quidem in libro, quam potest maxime, a varia promiscaque et non necessaria rerum cuiuscemodi plurimarum et cogitatione et petitione.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVI 9:2)
Imus una qui tum aderamus prosecutique eum sumus ad domum quo pergebat, et cum eo simul introgressi sumus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 4:2)
Sed nimirum consuetudo vicit, quae cum omnium domina rerum, tum maxime verborum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 17:1)
Quam maxime celatim poterat, in insidiis suos disponit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XV 3:2)
An utrumque idem valere voluerit fatum atque naturam et duas res καθ' ἑνο`σ ὑποκειμένου posuerit, an vero diviserit separaritque, ut alios casus natural ferre videatur, alios fatum, considerandum equidem puto, atque id maxime requirendum, qua ratione dixerit accidere multa humanitus posse praeter fatum, quando sic ratio et ordo et insuperabilis quaedam necessitas fati constituitur, ut omnia intra fatum claudenda sint, nisi illud sane Homeri secutus est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 3:2)
Bellaria, inquit, ea maxime sunt mellita, quae melltta non sunt;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 7:3)
Quas qui sinceriter percupiunt adpetuntque, hi sunt vel maxime humanissimi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XVII 2:3)
Ibi scriptum est, cum multa alia ad bonam frugem ducentia, tum vel maxime quod esse haerereque in animo debet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVIII 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION