라틴어 문장 검색

Iocari ego senem poetica levitate credebam, cum ille Utinam quidem sufficeret largior scaena, id est vestis humanior, instrumentum lautius, quod praeberet mendacio fidem:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:2)
Itaque ut duraret inter omnes tutum mendacium, in verba Eumolpi sacramentum iuravimus:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:8)
Ceterum ego, etsi quotidie magis magisque superfluentibus bonis saginatum corpus impleveram putabamque a custodia mei removisse vultum Fortunam, tamen saepius tam consuetudinem meam cogitabam quam causam, et quid aiebam si callidus captator exploratorem in Africam miserit mendaciumque deprehenderit nostrum?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 125:3)
Nec speculum mihi nec fama mentitur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 129:18)
Itaque ut constaret mendacio fides, puellam quidem exoravit, ut sederet super commendatam bonitatem, Coraci autem imperavit, ut lectum, in quo ipse iacebat, subiret positisque in pavimento manibus dominum lumbis suis commoveret.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:8)
120 P.L.M. Fallunt nos oculi vagique sensus oppressa ratione mentiuntur.
(페트로니우스, 사티리콘, POEMS 30:1)
Ille indignans repudiat Officium et quaerit, cur sic mentiri velit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Asinus inridens aprum.4)
Qui cum de puero multa mentitus foret Et plura de flagitiis castae mulieris, Adiecit id, quod sentiebat maxime Doliturum amanti, ventitare adulterum Stuproque turpi pollui famam domus.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta8)
Quod si delata perscrutatus crimina Paterfamilias esset, si mendacium Subtiliter limasset, a radicibus Non evertisset scelere funesto domum.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta22)
Tunc falsa imago atque operis furtivi labor Mendacium appellatum est;
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Prometheus et Dolus: De veritate et mendacio.11)
Sed sane blandiantur, dum per hoc mendacium nobis studia nostra commendent.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 2 6:4)
Nec defuerunt qui fictis mentitisque terroribus vera pericula augerent.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 15:2)
Circa me tantum benignitate nimia modum excessit, nisi quod tamen poetis mentiri licet.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 21 6:1)
Legi enim librum tuum identidem repetens ea maxime - non enim mentiar -, quae de me scripsisti, in quibus quidem percopiosus fuisti.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 31 1:2)
A, quotiens sani capitis mentita dolores Cunctantem tardo iussit abire pede!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 198)

SEARCH

MENU NAVIGATION