도구

도구

라틴어 문장 검색

De Pyrronis philosophis quaedam deque Academicis strictim notata;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, V 1:1)
Quos Pyrronios philosophos vocamus, hi Graeco cognomento σκεπτικοί appellantur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, V 2:1)
Ac ne videre quoque plane quicquam neque audire sese putant, sed ita pati adficique quasi videant vel audiant, eaque ipsa quae adfectiones istas in sese efficiant, qualia et cuiusmodi sint cunctantur atque insistunt, omniumque rerum fidem veritatemque mixtis confusisque signis veri atque falsi ita inprensibilem videri aiunt, ut quisquis homo est non praeceps neque iudicii sui prodigus his uti verbis debeat quibus auctorem philosophiae istius Pyrronem esse usum tradunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, V 5:1)
Vetus autem quaestio et a multis scriptoribus Graecis tractata, an quid et quantum Pyrronios et Academicos philosophos intersit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, V 7:1)
Quod Chrysippus philosophus omne verbum ambiguum dubiumque esse dicit, Diodorus contra nullum verbum ambiguum esse putat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XII 1:1)
Dissertatio Favorini philosophi, qua suasit nobili feminae uti liberos quos peperisset, non nutricum aliarum, sed sibi suo lacte aleret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 1:1)
NUNTIATUM quondam est Favorino philosopho, nobis praesentibus, uxorem auditoris sectatorisque sui paululum ante enixam auctumque eum esse nato filio.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, I 2:1)
Eos ego versus non minus frequenti adsiduoque memoratu dignos puto quam philosophorum de officiis decreta.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, IV 3:1)
Sermo Tauri philosophi de modo atque ratione tolerandi doloris secundum Stoicorum decreta.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 1:1)
Vidistis, inquit Taurus, non sane iucundum spectaculum, sed cognitu tamen utile, congredientes conpugnantesque philosophum et dolorem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 4:2)
Tum e sectatoribus Tauri invenis, in disciplinis philosophiae non ignavus, Si tanta, inquit, doloris acerbitas est, ut contra voluntatem contraque iudicium animi nitatur invitumque hominem cogat ad gemendum confitendumque de malo morbi saevientis, cur dolor aput Stoicos indifferens esse dicitur, non malum?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 5:1)
Natura, inquit, "omnium rerum quae nos genuit, induit nobis inolevitque in ipsis statim principiis quibus nati sumus, amorem nostri et caritatem, ita prorsus ut nihil quicquam esset carius pensiusque nobis quam nosmet ipsi, atque hoc esse fundamentum ratast conservandae hominum perpetuitatis, si unusquisque nostrum, simul atque editus in lucem foret, harum prius rerum sensum adfectionemque caperet quae a veteribus philosophis τα` πρῶτα κατα` φύσιν appellata sunt;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 8:1)
Itaque vidistis philosophum, ratione decreti sui nixum, cum petulantia morbi dolorisque exultantia conluctantem, nihil cedentem, nihil confitentem, neque ut plerique dolentes solent, eiulantem atque lamentantem ac miserum sese et infelicem appellantem, sed acres tantum anhelitus et robustos gemitus edentem, signa atque indicia non victi nec obpressi a dolore, sed vincere eum atque obprimere enitentis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 10:1)
"Sed cur contra voluntatem suam gemitus facere cogitur philosophus Stoicus, quem nihil cogi posse dicunt?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, V 12:1)
et super ea re Peregrini philosophi sermo et Sophocli poetae sententia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XI 1:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION