라틴어 문장 검색

"sceptri si tanta cupido est, exuo regales habitus, i, Lernan et Argos solus habe!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권233)
"qius nati fratresque domi, quis pignora tanta !"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권255)
"piabo manus et eodem pectora ferro rescindam, dum me moriens hic sceptra tenentem linquat et hunc secum portet minor umbra dolorem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권273)
"huc aliquis propere sceptrum atque insigne comarum, dum videt."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권301)
Et iam laeta ducum spes elusisse duorum res Amphionias alio sceptrumque maligna transtulerat Fortuna manu, Cadmique tenebat iura Creon.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권350)
pro blanda potestas et sceptri malesuadus amor!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권353)
"macte, potes digne Thebarum sceptra tueri."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권370)
"sic thalamos, sic pignora fida capessas, nec tibi sit virtus fortunam evadere dextra, sed lucem deprensus ames."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권388)
"quid sceptra negata poscis?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권153)
et in pignus promissionis inplendae, eandem filiam suam Christo consecrandam Paulino episcopo adsignauit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:14)
in quibus cunctis Uulfheri, qui adhuc supererat, sceptrum regni tenebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 4:10)
Percipit inde decus reginae, et sceptra sub astris, Plus super astra manens, percipit inde decus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XVIII [XX]. 1:12)
Conmutasse magis sceptrorum insignia credas, Quem regnum Christi promeruisse uides.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VII. 1:9)
ANNO autem imperii Osredi IIIIo, Coinred, qui regno Merciorum nobilissime tempore aliquanto praefuerat, nobilius multo regni sceptra reliquit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:1)
Uenit autem cum illo et filius Sigheri regis Orientalium Saxonum, cuius supra meminimus, uocabulo Offa, iuuenis amantissimae aetatis et uenustatis, totaeque suae genti ad tenenda seruandaque regni sceptra exoptatissimus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION