도구

도구

라틴어 문장 검색

deque tribus, moneo, si qua est tibi cura parentis, ne quemquam, quamvis ipse docebit, ames.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 159)
egredior, sive illud erat sine funere ferri, squalidus inmissis hirta per ora comis, illa dolore amens tenebris narratur obortis semianimis media procubuisse domo, utque resurrexit foedatis pulvere turpi crinibus et gelida membra levavit humo, se modo, desertos modo complorasse Penates, nomen et erepti saepe vocasse viri, nec gemuisse minus, quam si nataeque meumque vidisset structas corpus habere rogos, et voluisse mori, monendo ponere sensus, respectuque tamen non periisse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 345)
delicias siquis lascivaque carmina quaerit, praemoneo, non est scripta quod ista legat, aptior huic Gallus blandique Propertius oris, aptior, ingenium come, Tibullus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 18)
difficile est quod, amice, mones, quia carmina laetum sunt opus, et pacem mentis habere volunt.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 122)
Venusto hoc in cantico nos ille monebat nostram communem domum esse quoque sororem, quacum exsistentiam communicamus, atque veluti pulchram matrem in complexum nos recipere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 3:2)
Quaedam inquisitiones monent periculum esse ne aquarum inopia intra pauca decennia laboremus, nisi huic rei sollicite consulatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 43:2)
Cum deficit fides, periculum est ne vivendi quoque fundamenta deficiant, prout monebat poeta Thomas Stearns Eliot:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 107:1)
non se silvestris olivi surculus exultans alieno stipite iactat, sed monet ut generis proprii memor unguine amaro contristare comas desuescas, stirpe nec imo invideas missis in celsa cacumina virgis, blasphemas Dominum, gens ingratissima, Christum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3110)
cum discipulos, hominis quid Filius esset passurus, fido iam praescius ore monebat, nonne fatebatur se cum virtute paterna esse hominem verum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3321)
sed vox ab alto culmine Christi docentis praemonet adesse iam lucem prope, ne mens sopori serviat, ne somnus usque ad terminos vitae socordis opprimat pectus sepultum crimine et lucis oblitum suae.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum12)
te, Pater optime, mane novo, solis et orbita cum media est, te quoque luce sub occidua, sumere cum monet hora cibum, nostra, Deus, canet harmonia.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum24)
ipsum deinde regem, perplexa somniantem, monuit famem futuram clausis cavere acervis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum13)
qui iacta cadavera passim miserans tegit aggere terrae, opus exhibet ille benignum Christo pius omnipotenti, quia lex eadem monet omnes gemitum dare sorte sub una, cognataque funera nobis aliena in morte dolere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti14)
monet ut deterrimus error utque superstitio veterum procul absit avorum, nec putet esse deum, nisi qui super omnia summus emineat magnique inmensa creaverit orbis.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권34)
cur Cremerae in campis cornice vel oscine parra nemo deum monuit perituros Marte sinistro tercentum Fabios vix stirpe superstite in uno?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2201)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION