도구

도구

라틴어 문장 검색

Et quoniam uerae formam beatitudinis me dudum monstrante uidisti, quo etiam sita sit agnouisti, decursis omnibus quae praemittere necessarium puto uiam tibi quae te domum reuehat ostendam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:12)
— Sed summum bonum, quod aeque malis bonisque propositum boni quidem naturali officio uirtutum petunt, mali uero uariam per cupiditatem, quod adipiscendi boni naturale officium non est, idem ipsum conantur adipisci;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:10)
summo bono nihil potentius esse paulo ante definiuimus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:14)
Propinqua summo cardine labi,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 2:1)
nam prouidentia est ipsa illa diuina ratio in summo omnium principe constituta quae cuncta disponit, fatum uero inhaerens rebus mobilibus dispositio per quam prouidentia suis quaeque nectit ordinibus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:6)
quos, ut uberrime demonstratum est, bonum quaerentes prauus error auertit, nedum ordo de summi boni cardine proficiens a suo quoquam deflectat exordio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 4:3)
Nec quae summo uertice mundi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 8:1)
Nunc summis caput inserit,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VIII 22:1)
Quid autem sit hoc summum bonum, quod est homini possibile, per rationem investigemus.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:3)
Summum bonum quod est homini possibile debetur sibi secundum optimam suam virtutem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:4)
est enim summum regimen vitae humanae tam in speculando quam in operando.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:7)
Ergo summum bonum quod est homini possibile debetur sibi secundum intellectum.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:8)
Et idea dolere debent homines qui tantum delectationibus sensibilibus detinentur quod bona intellectualia omittunt, quia suum summum bonum numquam attingunt;
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 1:9)
Summum autem bonum quod est homini possibile secundum potentiam intellectus speculativam est cognitio veri et delectatio in eodem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:2)
Unde cum nullum maius bonum possit homini contingere per intellectum speculativum quam cognitio universitatis entium quae sunt a prima principia et per hoc primi principii, sicut possibile est, et delectatio in illa, tunc sequitur quod superius conclusum est, quod summum bonum, quod est homini possibile secundum intellectum speculativum, est cognitio veri in singulis et delectatio in eadem.
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION