라틴어 문장 검색

at tamen erectumque genas oculisque vagantem nullaque virginei servantem signa pudoris defigit comitique obliquo lumine monstrat, quod nisi praecipitem blando complexa moneret Deidamia sinu nudataque pectora semper exsertasque manus umerosque in veste teneret et prodire toris et poscere vina vetaret saepius et fronti crinale reponeret aurum, Argolicis ducibus iam tunc patuisset Achilles.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권 1:40)
Turre procul summa lacrimis comitata sororum commissumque tenens et habentem nomina Pyrrhum pendebat coniunx oculisque in carbasa fixis ibat et ipsa freto, et puppem iam sola videbat, ille quoque obliquos dilecta ad moenia vultus declinat viduamque domum gemitusque relictae cogitat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 2권10)
Ergo dies aderat Parcarum conditus albo vellere, quo Stellae Violentillaeque professus ciamaretur hymen, cedant curaeque metusque, cessent mendaces obliqui carminis astus, Fama tace:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam11)
Quid referam alternas gemino super aggere mensas albentesque lacus altosque in gurgite fontes teque, per obliquum penitus quae laberis amnem, Marcia, et audaci transcurris flumina plumbo?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Villa Tiburtina Manilii Vopisci29)
"genus ipse suis permissaque retro nobilitas:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, soteria Rutili Gallici42)
Inde per obliquas erepit porticus arces, urbis opus, longoque domat saxa aspera dorso, qua prius obscuro permixti pulvere soles et feritas inamoena viae, nunc ire voluptas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis16)
illa dei veteres animata calores uberibus stagnis obliquo pendula trunco incubat atque umbris scrutatur amantibus undas, sperat et amplexus, sed aquarum spiritus arcet nec patitur tactus, tandem eluctata sub auras libratur fundo rursusque enode cacumen ingeniosa levat, veluti descendat in imos stirpe lacus alia.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris24)
aut illi per amoena silentia Lethes forsan Avernales adludunt undique mixtae Naides, obliquoque notat Proserpina vultu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati53)
"at tu, si longi cursum dabit Atropos aevi, - detque, precor, Latiique ducis sic numina pergant, quem tibi posthabito studium est coluisse Tonante, quique tuos alio subtexit munere fasces et spatia obliquae mandat renovare Latinae!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, epistola ad Vitorium Marcellum19)
si lux una retro Phylaceida rettulit umbram, cur nihil exoret, genitor, chelys aut tua manes aut mea?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum103)
longa retro series, trepidum si Martis operti agricolam infandis condentem proelia sulcis expediam penitusque sequar, quo carmine muris iusserit Amphion Tyrios accedere montes, unde graves irae cognata in moenia Baccho, quod saevae Iunonis opus, cui sumpserit arcus infelix Athamas, cur non expaverit ingens Ionium socio casura Palaemone mater, atque adeo iam nunc gemitus et prospera Cadmi praeteriisse sinam:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권3)
dumque uter angustae squalentia iugera Dirces verteret aut Tyrii solio non altus ovaret exsulis ambigitur, periit ius fasque bonumque et vitae mortisque pudor, quo tenditis iras, a, miseri r quid si peteretur crimine tanto limes uterque poli, quem Sol emissus Eoo cardine, quem portu vergens prospectat Hibero, quasque procul terras obliquo sidere tangit avius aut borea gelidas madidive tepentes igne noti?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권45)
"quod si prisca luunt auctorum crimina gentes subvenitque tuis sera haec sententia curis, percensere aevi senium, quo tempore tandem terrarum furias abolere et saecula retro emendare sat est:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권95)
Vix ea, cum mixto clamore obliqua tuentes incipiunt una:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권146)
it tamen et medica firmat vestigia virga, tum steriles luci possessaque manibus arva et ferrugineum nemus adstupet, ipsaque Tellus miratur patuisse retro, nec livida tabes invidiae functis quamquam et iam lumine cassis defuit, unus ibi ante alios, cui laeva voluntas semper et ad superos - hinc et gravis exitus aevi - insultare malis rebusque aegrescere laetis,
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권7)

SEARCH

MENU NAVIGATION