라틴어 문장 검색

Pompeio desponderat, coeperat Pompeium rogare.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, X 6:4)
C., inquit, Caesar consul M. Catonem sententiam rogavit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, X 9:2)
Euathlus, adulescens dives, eloquentiae discendae causarumque orandi cupiens fuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, X 6:1)
verbaque eius quae qualiaque sint, qui in liberis adrogandis super ea re populum rogat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIX 1:2)
Haec ita uti dixi, ita vos, Quirites, rogo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIX 10:3)
Legati postquam Romam venerunt et in senatum intromissi sunt, verbisque suppliciter pro causa sua factis e curia excesserunt, sententiae rogari coeptae;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 7:1)
Ianitor rogat:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XI 7:5)
Parentes, cognati adfinesque captivorum amplexi eos postliminio in patriam redisse dicebant statumque eorum integrum incolumemque esse, ac ne ad hostes redire vellent orabant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XVIII 9:1)
Deprecor hoc in loco vir bonus ita esse dictum putabat, ut plerumque a vulgo dicitur, quod significat valde precor et oro et supplico, in quo de praepositio ad augendum et cumulandum valet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, XVI 4:1)
Atque ibi erat adulescens tunc quispiam ex ditioribus cum utriusque linguae magistris meditans et exercens ad causas Romae orandas eloquentiae Latinae facultatem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XV 3:1)
atque is rogat , uti sese audiat declamantem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, XV 3:2)
' Eam rem Pompeius exquisitissime rettulit ad doctissimos civitatis, cumque dissentiretur et pars 'tertio,' alii 'tertium' scribendum contenderent, rogavit, inquit, Ciceronem Pompeius, ut quod ei rectius videretur scribi iuberet.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, I 8:3)
Ei obviam bubulcus de plebe Venusina advenit et per iocum, cum ignoraret qui ferretur, rogavit num mortuum ferrent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 6:5)
Lex, inquit, est generale iussum populi aut plebis, rogante magistratu.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XX 3:2)
Sed totius huius rei iurisque, sive cum populus sive cum plebs rogatur, sive quod ad singulos sive quod ad universos pertinet, caput ipsum et origo et quasi fons rogatio est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XX 8:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION