라틴어 문장 검색

Erat is puer genere Atticus, ad annos maxime natus octo, festivissimis aetatis et gentis argutiis scatens.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 5:1)
Aspicit puer gutum atrocibus oculis stomachabundus et concussum vehementius iterum in aulam vertit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 7:1)
idque cum omnes sensim atque summissim rideremus, tum puer Graece, et id quidem perquam Attice μη` γελᾶτε, inquit, ἔνι τοὔλαιον:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 8:1)
Sed cum puer foras emptum isset, nihil ipse ista mora offensior:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 9:2)
cohibeamus manus atque interea, quoniam puer nunc admonuit solere oleum congelascere, consideremus cur oleum quidem saepe et facile, set vina rarenter congelascant?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 9:4)
Dum haec Taurus, interea puer venerat et aula deferbuerat tempusque esse coeperat edendi et tacendi.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, VIII 18:1)
Secunda quaestio fuit quonam modo audiri atque accipi deberet, quod Plato, in civitate quam in libris suis condidit, κοινα`σ τα`σ γυναῖκασ, id est communes esse mulieres, censuit et praemia viris fortissimis summisque bellatoribus posuit saviationes puerorum et puellarum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 9:1)
Ac posteaquam introducti pueri puellaeque sunt, iucundum in modum ̓Ανακρεόντεια pleraque et Sapphica et poetarum quoque recentium ἐλεγεῖα quaedam erotica dulcia et venusta cecinerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, IX 5:1)
Cum semihiulco savio Meo puellum savior Dulcemque florem spiritus Duco ex aperto tramite, Anima male aegra et saucia Cucurrit ad labeas , Rictuinque in oris pervium Et labra pueri mollia, Rimata itineri transitus, Ut transiliret, nititur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 5:1)
Tum si morae quid Fuisset in coetu osculi, Amoris igni percita Transisset et me linqueret Et mira prorsum res foret, Ut fierem ad me mortuus, Ad puerum ut intus viverem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XI 5:2)
Disseruit autem contra ἀπάθειαν Stoicorum, lacessitus a quodam Stoico, tamquam minus sapienter et parum viriliter dolorem ferret ex morte pueri quem amaverat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus Decimus, XII 3:1)
2. In Oxonia vivebat sacerdos quidam astutus et vafer, Richardus Simon vocatus, cui erat pupillus, pistoris filius, dictus Lambertus Simnellus, aetatis circiter quindecim annorum, puer quasi venerabilis, multum in ore at aspectu prae se ferens maiestatis et decoris.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 2:1)
Etenim puero isti personare non contigit eum qui e cunabulis diu ante subreptus fuerat aut in prima infantia asportatus, verum adolescentulum talem qui usque ad aetatem decem fere annorum perpetuo in aula regia fuerat educatus, ubi oculi innumeri eum conspexissent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 2:5)
Adeo ut mirabili consensu et plausu, et magna omnium ordinum frequentia, Plantagenista iste fictitius ad castrum Dublinense adductus esset, atque ibi tanquam rex salutatus, stipatus, et honoratus, puero satis decore se gerente, nihilque committente quod ignobilitatem generis sui argueret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 4:8)
In Simnello certe parum erat, nisi quod puer erat venustus, quemque vestimenta sua regalia non dedecerent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION