라틴어 문장 검색

Unde ista perversitas, ut etiam illud non recogitetis, sponte confesso magis credendum esse quam per vim neganti?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 16:3)
Nam spiritum cum verbo sponte dimisit, praevento carnificis officio.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 18:5)
Sed quomodo de angelis quibusdam sua sponte corruptis corruptior gens daemonum evaserit, damnata a deo cum generis auctoribus et cum eo quem diximus principe, apud litteras sanctas ordo cognoscitur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 22장 3:2)
nam nemo compellitur, sed sponte confert.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 5:3)
Et homo, qui culpam sponte perpetrauit, reatum culpae portet inuitus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 7:5)
Quantus sit affectus uenientibus sponte fratribus inpendendus, ex eo, quod plerumque solent caritatis causa inuitari, cognoscitur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVIII.6)
Cum uero restitutus esset in regnum Coinualch, uenit in prouinciam de Hibernia pontifex quidam nomine Agilberctus, natione quidem Gallus, sed tunc legendarum gratia scripturarum in Hibernia non paruo tempore demoratus, coniunxitque se regi, sponte ministerium praedicandi assumens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII. 1:1)
plurimo igitur clamore inde ad tantae rei miraculum orto excitos reges, et cum quidam familiarium aquam ad restinguendum ferret, ab regina retentum, sedatoque eam tumultu moveri vetuisse puerum donec sua sponte experrectus esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 408:1)
ita iam sua sponte aegris animis legati ab regibus superveniunt sine mentione reditus bona tantum repetentes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 30:1)
eundem populum ab iisdem Etruscis obsideri quorum saepe exercitus fuderit, - itaque magno audacique aliquo facinore eam indignitatem vindicandam ratus, primo sua sponte penetrare in hostium castra constituit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 124:1)
invidiamque eam sua sponte gliscentem insignis unius calamitas accendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 241:2)
ita et sua sponte irarum pleni et incitati domos inde digressi sunt instigandoque suos quisque populos effecere ut omne Volscum nomen deficeret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 413:1)
redibatque non sua sponte plebi mos detractandi militiam, sed Sp.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 470:2)
cetera sua sponte fata et deos gesturos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 491:3)
in quae haud magno certamine impetu facto, dum praedae magis quam pugnae memores tererent tempus, triarii Romani, qui primam inruptionem sustinere non potuerant, missis ad consules nuntiis quo loco res essent, conglobati ad praetorium redeunt et sua sponte ipsi proelium renovant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 522:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION