라틴어 문장 검색

Laudatus sis, mi Domine, propter sororem lunam et stellas, quas in caelo creasti claras et pretiosas et bellas.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 114:1)
Mulier est “amicta sole, et luna sub pedibus eius, et super caput eius corona stellarum duodecim” (Apc 12,1).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 306:4)
luce videt quadam, quae totum vitae cursum illuminat, quandoquidem ad nos a Christo resuscitato pervenit, matutina stella quae non occidit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 2:17)
Dantes in Divina Comoedia, postquam suam fidem coram sancto Petro professus est, eam describit veluti « favillam / quae dilatatur in flammam postea vivacem, / et sicut stella in caelo, in me scintillat ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:10)
Hac de ipsa fidei luce loqui volumus, ut crescat ad praesentia illuminanda usque dum stella fiat quae nostri itineris prospectus demonstrat, tempore quodam cum peculiarem in modum luce indiget homo.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 7:11)
Specimen huius exquisitionis sunt Magi, qui stella ducti sunt in Bethlehem (cfr Mt 2,1-12).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:1)
Lux Dei monstrata est illis veluti iter, veluti stella quae ad inventionum viam perducit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:2)
Stella de patientia Dei sic nostris loquitur oculis, qui ad eius splendorem consuescant oportet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:3)
Hic Dei respectus erga oculos hominis nos docet, dum homo ad Eum accedit, lucem humanam in immensitate luminosa Dei non dissolvi, perinde ac si stella ab aurora absorbeatur, ita ut eo clarior fiat quo ad pristinum ignem propius accedat, sicut speculum quod splendorem replicat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 64:5)
haec stella, quae solis rotam vincit decore ac lumine, venisse terris nuntiat cum carne terrestri Deum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae3)
hoc sidus aeternum manet, haec stella nunquam mergitur, nec nubis occursu abdita obumbrat obductam facem.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae6)
"aequanda nam stellis sua cognovit olim germina primus sator credentium, nati inmolator unici."
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae15)
exim sequuntur perciti fixis in altum vultibus, qua stella sulcum traxerat claramque signabat viam, sed verticem pueri supra signum pependit inminens, pronaque submissum face caput sacratum prodidit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae17)
mox Ariadnaeus stellis caelestibus ignis additur:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권59)
restat ut et fatum similis dementia cunctis aedibus inponat, paries ut quisque sub astro fundatus structusque suo, qua sorte maneret, quando autem rueret, primis acceperit horis, adscribunt saxis Lachesis male fortia fila, tectorumque trabes fusis pendere rotatis credunt, atque ipsis tribuunt decreta tigillis, ceu distet cuius stellae sit fraxinus ortu eruta, quae summum conscenderet ardua culmen, denique nulla hominum res est, nulla actio mundi, cui non fatalem memorent incumbere sortem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2160)

SEARCH

MENU NAVIGATION