라틴어 문장 검색

Quin etiam blandas movere per aera caudas nostraque adulantes comitant vestigia, donec excipiunt famulae perque atria marmore tecta ad dominam ducunt:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 34:2)
saepe ferenda dedit blandis sua verba tabellis, interdum madidas lacrimarum rore coronas postibus intendit posuitque in limine duro molle latus tristisque serae convicia fecit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 81:2)
blando patriae retinebar amore, ultima sed iussae nox erat illa fugae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 317)
invenies eadem blandi praecepta Properti:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1209)
delicias siquis lascivaque carmina quaerit, praemoneo, non est scripta quod ista legat, aptior huic Gallus blandique Propertius oris, aptior, ingenium come, Tibullus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 18)
Omnia inter se conexa et apta sunt, atque nos omnes homines ut fratres sororesque in mira quadam peregrinatione coniungimur, amore devincti, quem in unamquemque creaturam Deus infundit, et qui nos in vicem coniungit, blando affectu, fratri soli, sorori lunae, fratri flumini ac matri terrae.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 123:7)
arborumque varietate ac suavi volucrum concentu mirum in modum sensum demulcent, atque delectant;
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 297:7)
lux et decus et spes praesidiumque meum, requies o certa laborum, blandus in ore sapor, fragrans odor, inriguus fons, castus amor, pulchra species, sincera voluptas!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3125)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
adstant comminus et iubas reponunt, mansuescit rabies, fameque blanda praedam rictibus ambit incruentis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum16)
felices animae prata per herbida concentu pariles suave sonantibus hymnorum modulis dulce canunt melos, calcant et pedibus lilia candidis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae36)
fluxit labor diei, redit et quietis hora, blandus sopor vicissim fessos relaxat artus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum2)
perfusa non sic amne flamma extinguitur, nec sic calente sole tabcscunt nives, ut turbidarum scabra culparum seges vanescit almo trita sub ieiunio, si blanda semper misceatur largitas.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium58)
quam pudet hoc illis persuasum talibus, ut se Romanasque acies censerent Martis amore posse regi, dum se Paphiae male blandus adulter venditat Aeneadasque suos successibus auget!
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권92)
"luctandum summis conatibus, inter acerba sectandum virtutis iter, ne suavia fluxae condicionis amet, nimium ne congerat aurum, ne varios lapidum cupide spectare colores ambitiosa velit, ne se popularibus auris ostentet pulchroque inflata tumescat honore, ne natale solum, patrii ne iugera ruris tendat et externos animum diffundat in agros, et ne corporeis addicat sensibus omne quod vult aut quod agit, ne praeferat utile iusto, spemque in me omnem statuat numquam peritura quae dedero, longoque die mea dona trahenda."
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 249)

SEARCH

MENU NAVIGATION