라틴어 문장 검색

namque male haerentem et nimia levitate caducum excutiunt idem, qui praestant nomina, venti."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 68:12)
atra favilla volat glomerataque corpus in unum densetur faciemque capit sumitque calorem atque animam ex igni (levitas sua praebuit alas), et primo similis volucri, mox vera volucris insonuit pennis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 54:2)
numquid Achilleos inter fera proelia fidi deseruit levitas Automedontis equos?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 65)
passibus ambiguis Fortuna volubilis errat et manet in nullo certa tenaxque loco, sed modo laeta venit, vultus modo sumit acerbos, et tantum constans in levitate sua est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 89)
Iam longum per tempus in morum degradatione versati sumus, irridentes ethicam, bonitatem, fidem, honestatem, venitque hora ut agnoscamus hanc laetam levitatem nobis parum profuisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 291:2)
nec equum vesania fervida circi auctorem levitatis habet rabidive fragoris:
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 198)
forte per effusas inflata Superbia turmas effreni volitabat equo, quem pelle leonis texerat et validos villis oneraverat armos, quo se fulta iubis iactantius illa ferinis inferret tumido despectans agmina fastu.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 145)
hoc sese ostentans habitu ventosa virago inter utramque aciem supereminet et phaleratum circumflectit equum, vultuque et voce minatur adversum spectans cuneum, quem milite raro et paupertinis ad bella coegerat armis Mens Humilis, regina quidem, sed egens alieni auxilii proprio nec sat confisa paratu, Spem sibi collegam coniunxerat, edita cuius et suspensa ab humo est opulentia divite regno, ergo Humilem postquam male sana Superbia Mentem vilibus instructam nullo ostentamine telis aspicit, in vocem dictis se effundit amaris:
(프루덴티우스, Psychomachia, section 149)
at virtus placidi moderaminis, ut levitatem prospicit obtritam monstri sub morte iacentis, intendit gressum mediocriter, os quoque parce erigit et comi moderatur gaudia vultu, cunctanti Spes fida comes succurrit et offert ultorem gladium laudisque inspirat amorem, illa cruentatam correptis crinibus, hostem protrahit et faciem laeva revocante supinat, tunc caput orantis flexa cervice resectum eripit ac madido suspendit colla capillo.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 170)
Quorum opera in bello, in otio, in negotio, Suo quisque tempore usus est sine superbia.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act prologue, scene 013)
non ea vis animo, nec tanta superbia victis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 1권 31:4)
ingratam Veneri pone superbiam, ne currente retro funis eat rota:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 102)
sume superbiam quaesitam meritis et mihi Delphica lauro cinge volens, Melpomene, comam.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 305)
O crudelis adhuc et Veneris muneribus potens, insperata tuae cum veniet pluma superbiae et, quae nunc umeris involitant, deciderint comae, nunc et qui color est puniceae flore prior rosae mutatus Ligurinum in faciem verterit hispidam, dices "heu," quotiens te speculo videris alterum, "quae mens est hodie, cur eadem non puero fuit, vel cur his animis incolumes non redeunt genae?"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 101)
Roma est, civitas ex nationum conventu constituta, in qua multae insidiae, multa fallacia, multa in omni genere vitia versantur, multorum adrogantia, multorum contumacia, multorum malevolentia, multorum superbia, multorum odium ac molestia perferenda est.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 14장 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION