라틴어 문장 검색

cuspis et adversi longus labor abscidit aevi, ut Siculum Libycumque latus, stupuitque fragore
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Secundus. 649:1)
Hoc sic a barbaris acceptum, quasi manus absciderentur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM NUMANTINUM 4:3)
falciferos memorant currus abscidere membra saepe ita de subito permixta caede calentis, ut tremere in terra videatur ab artubus id quod decidit abscisum, cum mens tamen atque hominis vis mobilitate mali non quit sentire dolorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 16:8)
ut bibere in somnis sitiens quom quaerit et umor non datur, ardorem qui membris stinguere possit, sed laticum simulacra petit frustraque laborat in medioque sitit torrenti flumine potans, sic in amore Venus simulacris ludit amantis, nec satiare queunt spectando corpora coram nec manibus quicquam teneris abradere membris possunt errantes incerti corpore toto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:13)
denique cum membris conlatis flore fruuntur aetatis, iam cum praesagit gaudia corpus atque in eost Venus ut muliebria conserat arva, adfigunt avide corpus iunguntque salivas oris et inspirant pressantes dentibus ora, ne quiquam, quoniam nihil inde abradere possunt nec penetrare et abire in corpus corpore toto;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 35:14)
Hunc aiunt abscidisse Caeli patris pudenda:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VIII. 6:3)
Eodem argumento significatur et tempus quo angusta lux est, cum velut abrasis incrementis angustaque manente extantia ad minimum diei sol pervenit spatium, quod veteres appellavere brumale solstitium, brumam a brevitate dierum cognominantes, id est βραχὺ ἦμαρ:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:1)
Deinde Iris a Iunone missa abscidit ei crinem et ad Orcum refert.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 1:3)
In hac enim fabula in scenam Orcus inducitur gladium gestans quo crinem abscidat Alcestidis, et sic loquitur, Ἡ δ’ οὖν γυνὴ κάτεισιν εἰς Ἅιδου δόμους.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 4:1)
Proditum est, ut opinor, quem secutus Virgilius fabulam abscidendi crinis induxerit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 5:1)
Abscidis frustra ferro tua pignora.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:17)
At saxum quoties ingenti verberis actu Excutitur, qualis rupes, quam vertice montis Abscidit impulsu ventorum adiuta vetustas, Frangit cuncta ruens:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 5:38)
Abscidit nostrae multum sors invida laudi, Quod non cum senibus capti natisque tenemur.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:55)
Quae mollire queunt flamma, quae frangere morsu, Quaeque per abrasas utero demittere fauces, Plurimaque humanis ante hoc incognita mensis Diripiens miles, saturum tamen obsidet hostem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:51)
pendentia corpora carpsit, Abrasitque cruces:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:20)

SEARCH

MENU NAVIGATION