도구

도구

라틴어 문장 검색

studiis malo, quae prope exstincta refoventur.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 18 5:2)
Sic ubi vexarat tepidosque refoverat ignis, Rursus erat votis comis et apta meis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1910)
Inmemores decoris liventia pectora tundunt, dumque manet corpus, corpus refoventque foventque, oscula dant ipsi, posito dant oscula lecto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 52:6)
Expalluit aeque quam puer ipse deus conlapsosque excipit artus, et modo te refovet, modo tristia vulnera siccat, nunc animam admotis fugientem sustinet herbis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 23:7)
sic olim tua praecluens potestas inter raucisonos situm leones inlapsis dapibus virum refovit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum12)
"absterge, Christe, hoc dedecus, emitte Gabriel tuum, agnoscat ut verum Deum errans Iuli caecitas."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.142)
qui abstergerem vulnera.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 4, scene 736)
famuli, attollite, refovete gelido latice.
(세네카, 아가멤논 14:4)
extincti sanguine refouebantur ignes;
(세네카, Controversiae, book 2, Torta a tyranno uxor, numquid de tyrannicidio sciret, perseuerauit negare. postea maritus eius tyrannum occidit. illam sterilitatis nomine dimisit intra quinquennium non parientem. ingrati actio est. 5:9)
Quam flebiles voces exprimit in quadam ad Atticum epistula iam victo patre Pompeio, adhuc filio in Hispania fracta arma refovente !
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 25:1)
Primum videbar depositurus omnia incommoda, cum lacrimas tuas, etiam si supprimere non potuissem, interim certe abstersissem ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 2:3)
Nunc ecce trahit illum ad se Africa resurgentis belli minis plena, trahit Hispania, quae fractas et adflictas partes refovet, trahit Aegyptus infida, totus denique orbis, qui ad occasionem concussi imperii intentus est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 61:1)
at ille abstersit faciem et subridens ait comitanti se magistratui:
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 97:4)
Non resistet offensis cui nihil umquam negatum est, cuius lacrimas sollicita semper mater abstersit, cui de paedagogo satisfactum est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 112:4)
Qui, cum agenti causam in frontem mediam quantum poterat attracta pingui saliva inspuisset Lentulus ille patrum nostrorum memoria factiosus et impotens, abstersit faciem et :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 219:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION