도구

도구

라틴어 문장 검색

adiacet antiquus Tiberino lucus Helerni:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권71)
Quo simul acclivi Clymeneia limite proles venit et intravit dubitati tecta parentis, protinus ad patrios sua fert vestigia vultus consistitque procul:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 4:1)
Adiacet his Pleuron, in qua trepidantibus alis Ophias effugit natorum vulnera Combe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 30:8)
Carpitur acclivis per muta silentia trames, arduus, obscurus, caligine densus opaca.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 6:1)
Adiacet undis facta manu moles, quae primas aequoris undas frangit et incursus quae praedelassat aquarum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 77:13)
sed adiacet et mollior et magis trita.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 242:2)
Cum primus nos nuntius acerbi funeris perculit, cum tenemus corpus e complexu nostro in ignem transiturum, lacrimas naturalis necessitas exprimit et spiritus ictu doloris inpulsus quemadmodum totum corpus quatit, ita oculos, quibus adiacentem umorem perpremit et expellit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 18:4)
At medio noctis tempore, cum euigilaret, sensit nescio quid frigidi suo lateri adiacere, admotaque manu requirere quid esset, ita sanum brachium manumque repperit, ac si nihil umquam tanti langoris habuisset.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. II. 1:8)
quod ipsum et in aliis uillis regiis facere solebat, utpote nil propriae possessionis, excepta ecclesia sua et adiacentibus agellis habens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XVII.5)
neque aliquis de hoc monasterio siue adiacentibus ei possessiunculis hac clade ultra moriturus est;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., [CAP. XIV. 1:12)
et donec nihil aliud quam in populationibus res fuit, non ad praesidium modo tutandum Fabii satis erant, sed tota regione qua Tuscus ager Romano adiacet, sua tuta omnia, infesta hostium vagantes per utrumque finem fecere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 550:2)
populabundi Tarquinienses fines Romanos, maxime qua ex parte Etruriam adjacent, peragravere rebusque nequiquam repetitis novi consules iis C. Fabius et C. Plautius iussu populi bellum indixere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 115:1)
nam et Perusinis auctoribus post deductum ab consule exercitum rebellatum fuerat et Samnites praedatum in agrum Vescinum Formianumque et parte alia in Aeserninum quaeque Volturno adiacent flumini descendere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 439:2)
sitam praeterea cum opportune ad traiciendum in Africam, tum super portum satis amplum quantaevis classi et nescio an unum in Hispaniae ora qua nostro adiacet mari.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 608:1)
tertio die cum omnibus ad loca exploranda profectus, quia nemo hostium extra munimenta processit, tuto circumvectus montem, animadvertit meridiana regione terrenos et placide acclives ad quendam finem colles esse, a septentrione arduas et rectas prope rupes, atque omnibus ferme aliis inviis itinera tria esse, unum medio monte, qua terrena erant, duo difficilia ab hiberno solis ortu et ab aestivo occasu.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 249:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION