도구

도구

라틴어 문장 검색

deinde ad illa veniam, quae iam non ad multitudinem sed ad vosmet ipsos qui adestis pertinent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 194:5)
Tum veniam subito, nec quisquam nuntiet ante, Sed videar caelo missus adesse tibi.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 339)
ipse manu metuendus adest inopinaque cunctis instruit arma locis et qua vocat usus ab omni parte venit.
(클라우디아누스, De Sexto Consulatu Honorii Augusti 2:89)
o nimis felix nimis, Thebane coniunx, Tartari intrasti loca florente nato teque venientem inferi timuere forsan, quod pater tantum Herculis, vel falsus, aderas:
(세네카, Hercules Oetaeus 26:17)
nec minus Albanis acies se candida portis explicat et longis ducitur ordinibus, exultant fremitus variarum hinc inde viarum, indigena et Picens plebs et Etrusca venit, concurrit Samnitis atrox, habitator et altae Campanus Capuae, iamque Nolanus adest, quisque sua laetus cum coniuge dulcibus et cum pigneribus rapidum carpere gestit iter.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.53)
cum in Piraeum Socrates venisset ad Cephalum, locupletem et festivum senem, quoad primus ille sermo habetur, adest in disputando senex, deinde cum ipse quoque commodissime locutus esset, ad rem divinam dicit se velle discedere neque postea revertitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 16 6:2)
Quintilianus adest quadam sub imagine ueri Causarum uelans umbras, litesque nouellas Fingit et in litem cogit sine lite uenire.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 10:4)
Nam proinde ut librum quemque in manus ceperam seu Graecum seu Latinum vel quid memoratu dignum audieram, ita quae libitum erat, cuius generis cumque erant, indistincte atque promisce annotabam eaque mihi ad subsidium memoriae quasi quoddam litterarum penus recondebam, ut quando usus venisset aut rei aut verbi, cuius me repens forte oblivio tenuisset, et libri ex quibus ea sumpseram non adessent, facile inde nobis inventu atque depromptu foret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, 머리말, 1장 2:2)
Sed cum venisset Hierosolymam et benigne a summo sacerdote civitatis esset exceptus, narravit de dato indicio, et cuius rei gratia adesset aperuit; interrogabat autem, si vere haec ita essent.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 3장9)
Sinistro cornu milites, cum ex vallo Pompeium adesse et suos fugere cernerent, veriti, ne angustiis intercluderentur, cum extra et intus hostem haberent, eodem, quo venerant, receptu sibi consulebant, omniaque erant tumultus, timoris, fugae plena, adeo ut, cum Caesar signa fugientium manu prenderet et consistere iuberet, alii admissis equis eodem cursu confugerent, alii metu etiam signa dimitterent, neque quisquam omnino consisteret.
(카이사르, 내란기, 3권 69:5)
In castra ut est ventum, pronuntiant ambo arma expedirent milites animosque ad supremum certamen, non in unum diem sed in perpetuum, si felicitas adesset, victores.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 424:1)
praeter ea tamen quae denuntiabantur, ne Veientium neu Sabinorum id consilium esset timere, et, cum tantum in urbe hostium esset, mox Sabinae Etruscaeque legiones ex composite adessent, tum aeterni hostes, Volsci et Aequi, non ad populandos, ut ante, fines sed ad urbem ut ex parte captam venirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 176:2)
non venire, tamen, cum eo die ipso edictum tuum propositum esset, nefas esse duxi aut ita haberi senatum ut de tuis divinis in rem p. meritis sileretur (quod factum esset, nisi ego venissem), aut etiam, si quid de te honorifice diceretur, me non adesse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER VNDECIMVS: AD M. BRVTVM ET CETEROS, letter 6 3:4)
Sed cum impie peremptorum exsequiis suffragantibus, ad praefecturam venisse hominem comperisset immeritum, exarsit ad agenda sperandaque similia, et histrionis ritu mutata repente persona, studio nocendi concepto, incedebat oculis intentis ac diris, praefecturam autumans affore prope diem, si ipse quoque se contaminasset insontium poenis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 2장 23:2)
Ferebatur autem licet rumore levissimo, hac ex causa conflagrasse delubrum, quod Asclepiades philosophus, cuius in actibus Magnenti meminimus, cum visendi gratia Iuliani peregre ad id suburbanum venisset, deae caelestis argenteum breve figmentum, quocumque ibat secum solitus ferre, ante pedes statuit simulacri sublimes, accensisque cereis ex usu cessit, unde medietate noctis emensa, cum nec adesse quisquam potuit nec iuvare, volitantes scintillae adhaesere materiis vetustissimis, ignisque aridis nutrimentis, omne quicquid contingi potuit (licet erecta discretum celsitudine) concremarunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 13장 3:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION