라틴어 문장 검색

Cicero male audiebat tamquam nec Pompeio certus amicus nec Caesari, sed utriusque adulator.
(세네카, Controversiae, book 7, Ter abdicatus conprensus est a patre in secreta parte domus medicamentum tenens; interrogatus quid esset, dixit uenenum et uelle se mori, et effudit. accusatur parricidi. 8:6)
nunc illum hortamur, ut manifeste laesus animum in potestate habeat et poenam, si tuto poterit, donet, si minus, temperet longeque sit in suis quam in alienis iniuriis exorabilior.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 123:3)
Si uis graue illius crimen facere, te exorabilem praesta.
(세네카, Excerpta Controversiae, book 5, Damnatus parricidii alligans fratrem.11)
quia Cicero male audiebat tamquam nec Pompeio certus amicus nec Caesari, sed utriusque adulator.
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum, ter abdicatus venenum tenens.41)
et iam si pecces, deus exorabilis ille est si modo praesentis viderit esse preces.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 30a7)
nunc magni vocat exorabile numen Caesaris, heu durus fati tenor!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam61)
nullam umquam gentem magis exorabilem promptioremque veniae dandae fuisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 248:2)
ceterum minime exorabilem alterum utique consulem, M. Porcium Catonem, habebant, qui pro lege quae abrogabatur ita disseruit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 8:2)
adversus te et rem tuam et liberos tuos exorabilis es;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 52:2)
Cum enim verissime dictum sit adulatorum principem, quocum caeteri adulatores minores conspirant, esse unumquemque sibi ipsi profecto amator, aliquid amplius est.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, X. DE AMORE 1:13)
Adulator callidior si sit, vestigia premet adulatoris princpalis, intelligo tuiipsius, et in quibus tibi places aut teipsum excellere putas, iis adulator inhaerebit maxime.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LI. [ = English LIII] DE LAUDE 1:14)
Sin adulator sit impudens et perfrictae frontis, tum demum in quibus conscius tibi sis defectus tui, et ad quae maxime erubescis, ea adulator tibi vel praecipue imputabit et affigit per vim, spreta conscientia.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LI. [ = English LIII] DE LAUDE 1:15)

SEARCH

MENU NAVIGATION