라틴어 문장 검색

inde vagis omen felix Euploea carinis quaeque ferit curvos exserta Megalia fluctus, angitur et domino contra recubante proculque Surrentina tuus spectat praetoria Limon.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis33)
Ite, comae, facilemque precor transcurrite pontum, ite coronato recubantes molliter auro;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 1)
Forte remittentem curas Phoeboque levatum pectora, cum patulis tererem vagus otia Saeptis iam moriente die, rapuit me cena benigni Vindicis, haec imos animi perlapsa recessus inconsumpta manet, neque enim ludibria ventris hausimus aut epulas diverso a sole petitas vinaque perpetuis aevo certantia fastis, a miseri, quos nosse iuvat quid Phasidis ales distet ab hiberna Rhodopes grue, quis magis anser exta ferat, cur Tuscus aper generosior Umbro, lubrica qua recubent conchylia mollius alga:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Hercules Epitrapezios novi vindicis1)
illos ut caeco recubans in limine sensit Cerberus atque omnes capitum subrexit hiatus saevus et intranti populo;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권9)
non secus ac longa ventorum pace solutum aequor et imbelli recubant ubi litora somno, silvarumque comas et abacto flamine nubes mulcet iners aestas;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권92)
"nullae redeunt in gaudia noctes, nullus in amplexu sopor est, Odia aspera ubique et Furor et medio recubat Discordia lecto."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권36)
primus anhelantem duro Tirynthius angens pectoris attritu sua frangit in ossa leonem, haud illum impavidi, quamvis et in aere suumque Inachidae videre decus, pater ordine iuncto laevus harundinae recubans super aggere ripae cernitur emissaeque indulgens Inachus urnae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권99)
nigrantia circum armenta, omne solo recubat pecus, et nova marcent germina, terrarumque inclinat spiritus herbas, mille intus simulacra dei caelaverat ardens Mulciber:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권40)
Erat tunc temporis in eodem monasterio puerulus quidam de natione Saxonum, nuper uocatus ad fidem, qui eadem tactus infirmitate, non pauco tempore recubans in lectulo iacebat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., [CAP. XIV. 1:3)
Quid Tyrio recubare toro sine amore secundo Prodest, cum fletu nox vigilanda venit?
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 238)
inter pocula atque epulas, ubi libare diis dapes, ubi bene precari mos esset, ad spectaculum scorti procacis, in sinu consulis recubantis, mactatam humanam victimam esse et cruore mensam respersam!
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 522:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION