라틴어 문장 검색

205. At non omnia deperdita sunt, quia homines, qui usque ad extremum se depravare possunt, valent etiam se ipsi superare, ad bonum eligendum redire et regenerari, praeter omnes coërcitiones mentis societatisque quae eis imponuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 263:1)
Humilitas deperdita, apud hominem magnopere ardescentem ob facultatem dominandi omnia sine ulla delimitatione, demum potest tantum nocere societati et ambitui.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:5)
In universo suum locum ipse amittit, in natura deperditur, renuntians propriae morali responsalitati, aut absolutum se arbitrum esse praesumit, potestatem sibi tribuentem res illimitate disponendi.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 105:10)
bonam deperdere famam, rem patris oblimare malum est ubicumque.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Improbus, dum vitia quaedam declinant, in contraria incidere.33)
hic mutat merces surgente a sole ad eum, quo vespertina tepet regio, quin per mala praeceps fertur uti pulvis collectus turbine, nequid summa deperdat metuens aut ampliet ut rem.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Satyricorum poetarum, ac suam praesertim, in scribendo licentiam excusat.19)
et licebit etiam falso adfingere quidquid fieri solet.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 133:2)
ars enim semel percepta non labitur, stilus quoque intermissione paulum admodum de celeritate deperdit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 257:2)
sic nostra longum forma percurrens iter deperdit aliquid semper et fulget minus nec illa vetus est.
(세네카, Hercules Oetaeus 6:30)
hanc ego, nondum etiam sensus deperditus omnis, molliter impresso conor adire toro;
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 35)
illic aspicies scopulis haerere Sorores et canere antiqui dulcia furta Iovis, ut Semela est combustus, ut est deperditus Io, denique ut ad Troiae tecta volarit avis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 30b10)
nil veris adfingo bonis, heu lactea colla!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus20)
"Quam cito non segnis stat remeatque dies, Quam cito purpureos deperdit terra colores, Quam cito formosas populus alta comas!"
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 419)
ferox rapidusque in consiliis ac lingua immodicus primo inter paucos, dein propalam in volgus pro cunctatore segnem pro cauto timidum, adfingens vicina virtutibus vitia, compellabat premendoque superiorem, quae pessima ars nimis prosperis multorum successibus crevit, sese extollebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 146:1)
ac miracula aliqua adfingunt, ut plerumque tam insignibus locis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 34:1)
ubi cum ea quae imperarentur ab Romanis exposuisset et graviora atque indigniora quaedam falso adfinxisset, et ad singula nunc ab universis nunc a partibus contionis acclamaretur, interrogavit quid se respondere ad ea aut quid facere vellet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 442:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION