라틴어 문장 검색

et navium speciem de caelo adfulsisse, et aedem Spei, quae est in foro olitorio, fulmine ictam, et Lanuvi hostiam se commovisse et corvum in aedem Iunonis devolasse atque in ipso pulvinario consedisse, et in agro Amiternino multis locis hominum species procul candida veste visas nec cum ullo congressas, et in Piceno lapidibus pluvisse, et Caere sortes extenuatas, et in Gallia lupum vigili gladium ex vagina raptum abstulisse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 662:1)
postquam neque elicere Poenum ad certamen obversati castris poterant neque castrorum oppugnatio facilis erat, urbem Ascuam, quo finis hostium ingrediens Hasdrubal frumentum commeatusque alios convexerat, vi capiunt omnique circa agro potiuntur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 339:1)
erant, qui Magonem cum classe ea copiisque omissa Italia in Hispaniam averterent, cum Sardiniae recipiendae repentina spes adfulsit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 425:1)
ubi ne suspecti obversarentur tamquam novandi res aliquam occasionem quaerentes, praetores primum, dein per eos senatum adeunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 301:1)
qui fessus tandem uxoris vocibus monentis nunc illud esse tempus occupandi res, dum turbata omnia nova atque incondita libertate essent, dum regiis stipendiis pastus obversaretur miles, dum ab Hannibale missi duces adsueti militibus iuvare possent incepta, cum Themisto, cui Gelonis filia nupta erat, rem consociatam paucos post dies Aristoni cuidam tragico actori, cui et alia arcana committere adsuerat, incaute aperit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 309:1)
Syracusaeque, cum breve tempus libertas adfulsisset, in antiquam servitutem reciderant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 419:4)
magoni iam haud ferme fidenti retenturum defensurumque se urbem, prima spes morte nuntiata Marcelli adfulsit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 433:1)
spes autem adfectandae eius rei ex minima re adfulsit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 84:1)
ceterum quando neque celari adventus Numidarum Poterat - vagati enim in urbe obversatique praetorio Erant - et, si sileretur quid petentes venissent, periculum erat ne vera eo ipso quod celarentur sua sponte magis emanarent, timorque in exercitum incederet ne simul cum rege et Carthaginiensibus foret bellandum, avertit a vero falsis praeoccupando mentes hominum, et vocatis ad contionem militibus non ultra esse cunctandum ait;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 334:1)
Maior quam pro re laetitia, sed eo gratior quod inter adsiduas clades ac lacrimas unum quantumcumque ex insperato gaudium adfulserat, cum eo ut appareret haud procul exitio fuisse Romanam classem, ni cessatum a praefectis suarum navium foret et Scipio in tempore subvenisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 129:2)
et mihi talis aliquando fortuna adfulsit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 396:3)
contemplantibusque modo suam modo hostium aciem, cum oculis magis quam ratione pensarent vires, simul laeta, simul tristia obversabantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 428:2)
simul nuntiare iussi perfugas sibi non omnes redditos esse, ac magnam partem eorum palam Carthagini obversari dici;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 110:1)
Elatiam obsidenti consuli rei maioris spes adfulsit, Achaeorum gentem ab societate regia in Romanam amicitiam avertendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 225:1)
et praeparatis iam ante omnibus ad fugam, obversatus eo die in foro avertendae suspicionis causa, primis tenebris vestitu forensi ad portam cum duobus comitibus ignaris consilii est egressus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 568:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION