라틴어 문장 검색

Sua quemque fraus et suus terror maxime vexat, suum quemque scelus agitat amentiaque adficit, suae malae cogitationes conscientiaeque animi terrent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 24장 2:2)
quae quidem si potentia est appellanda potius quam propter magna in rem publicam merita mediocris in bonis causis auctoritas aut propter hos officiosos labores meos non nulla apud bonos gratia, appelletur ita sane, dum modo ea nos utamur pro salute bonorum contra amentiam perditorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 5장 1:6)
vos enim iam, Albani tumuli atque luci, vos, inquam, imploro atque testor, vosque, Albanorum obrutae arae, sacrorum populi Romani sociae et aequales, quas ille praeceps amentia caesis prostratisque sanctissimis lucis substructionum insanis molibus oppresserat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 31장 2:3)
nec vero non eadem ira deorum hanc eius satellitibus iniecit amentiam ut sine imaginibus, sine cantu atque ludis, sine exsequiis, sine lamentis, sine laudationibus, sine funere, oblitus cruore et luto, spoliatus illius supremi diei celebritate cui cedere inimici etiam solent ambureretur abiectus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 32장1)
capere eius amentiam civitas, Italia, provinciae, regna non poterant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 32장 1:5)
ridet scilicet nostram amentiam, qui in vita sua rationem summi offici desideremus et instituta virorum bonorum requiramus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 17장 2:2)
quid haec amentia, quid haec festinatio, quid haec immaturitas tanta significat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 26장 2:1)
nec minus illud acute, quod animi adfectionem lumine mentis carentem nominaverunt amentiam eandemque dementiam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 10:1)
quae est igitur amentia - ?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 71:13)
atque ut haec tabificae mentis perturbationes sunt, aegritudinem dico et metum, sic hilariores illae, cupiditas avide semper aliquid expetens et inanis alacritas, id est laetitia gestiens, non multum differunt ab amentia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 36:1)
etsi enim omnis animi perturbatio gravis est nec multum differt ab amentia, tamen [ita] ceteros, cum sunt in aliqua perturbatione aut metus aut laetitiae aut cupiditatis, commotos modo et perturbatos dicere solemus, at eos, qui se aegritudini dediderunt, miseros adflictos aerumnosos calamitosos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 82:4)
) 370 6 alacritas v. ἡδονή *αἱρεῖσθαι v. expetere (petere 445 19) *ἀλυπία (Hieronymi) dolore vacare 287 16 - vacuitas doloris 442 25 amentia 320 24 379 5 402 26 amicitia 353 29 398 6 432 12 437 10 amor 396 15399 26 amor sui 353 27 angor (ἄχθοσ) 370 4 - distinguitur ab anxietate 374 11 389 27 anima v. ἀήρ = ψυχή 228 10 (animum vel animam), 236 1 et 289 12 in poetarum versibus animus quid sit sec.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA.12)
Trimalchio contra offensus convicio calicem in faciem Fortunatae immisit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:20)
quae immo pigritia arrogantia sinisteritas ac potius amentia, in hoc totum diem impendere ut offendas, ut inimicum relinquas ad quem tamquam amicissimum veneris?
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 17 3:3)
Fuerunt alii similis amentiae, quos, quia cives Romani erant, adnotavi in urbem remittendos.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 96 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION