라틴어 문장 검색

"Tacite volvuntur per ora lacrimae et ne in singultus quidem erumpit dolor."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:85)
Illae Christianos oculos potius scandalizent, quae purpurisso et quibusdam fucis ora oculosque depingunt, quarum facies gypseae et nimio candore deformes idola mentiuntur, quibus si forte inprovidens lacrimarum stilla eruperit, sulco defluit, quas nec numerus annorum potest docere, quod vetulae sunt, quae capillis alienis verticem instruunt et praeteritam iuventutem in rugis anilibus poliunt, quae denique ante nepotum gregem trementes virgunculae conponuntur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 3:6)
Exciderunt tibi praecepta rhetorum et occupata luctu, oppressa lacrimis, praepedita singultibus dicendi ordinem non tenes!
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:5)
Fratris hoc tui mihi narravere lacrimae et intolerabiles per momenta singultus.
(히에로니무스, 편지들, An Matrem et Filiam In Gallia Commorantes 8:4)
Haeret vox et singultus intercipiunt verba dictantis.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 12:2)
Audiat profunda apostoli, quae anilibus magis fabulis delectatur?
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 1:3)
[et quoniam mentem sanari corpus ut aegrum et pariter mentem sanari corpus inani] denique cor, hominem cum vini vis penetravit acris et in venas discessit diditus ardor, consequitur gravitas membrorum, praepediuntur crura vacillanti, tardescit lingua, madet mens, nant oculi, clamor singultus iurgia gliscunt, et iam cetera de genere hoc quae cumque secuntur, cur ea sunt, nisi quod vehemens violentia vini conturbare animam consuevit corpore in ipso?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 12:14)
intolerabilibusque malis erat anxius angor adsidue comes et gemitu commixta querella, singultusque frequens noctem per saepe diemque corripere adsidue nervos et membra coactans dissoluebat eos, defessos ante, fatigans.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 37:9)
tussis sternutamentum singultus magno malo luitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 14:4)
Tum vero ardentes oculi atque adtractus ab alto Spiritus, interdum gemitu gravis, imaque longo Ilia singultu tendunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 8:3)
Arma rigant lacrimis, singultibus oscula rumpunt:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 2:34)
Impius ut Magnum nosset puer, illa verenda Regibus hirta coma, et generosa fronte decora Caesaries comprensa manu est, Pharioque veruto, Dum vivunt vultus, atque os in murmura pulsant Singultus animae, dum lumina nuda rigescunt, Suffixum caput est, quo numquam bella iubente Pax fuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 7:28)
studio anili aut pro aetatis possibilitate:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 6411)
tantaque se facies aperit semoto anili vultu, quem finxerat et quo se induerat:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 4481)
singultantem cum singultu animam efflantem.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 3311)

SEARCH

MENU NAVIGATION