라틴어 문장 검색

Auditio personalem testatur vocationem et oboedientiam, et id etiam quod veritas in tempore revelatur;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 51:4)
30. Conexio inter visionem et auditionem, veluti instrumenta cognitionis fidei, in Evangelio Ioannis perlucide advertitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:1)
Auditio fidei evenit secundum formam cognitionis propriam amoris:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:3)
est auditio personalis quae vocem discernit et cognoscit vocem Boni Pastoris (cfr Io 10,3-5);
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:4)
auditio nempe, quae sequelam requirit, prout accidit primis discipulis qui « audierunt eum […] loquentem et secuti sunt Iesum » (Io 1,37).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:5)
Hanc ob unionem cum auditione, effectus videndi fit Christi sequela, atque fides apparet veluti processus visionis, in quo oculi altissime inspicere consuescunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 52:13)
Quomodo ad hanc pervenimus synthesim inter auditionem et visionem?
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 53:1)
Tunc igitur scimus curnam, simul cum auscultatione et auditione, apud sanctum Ioannem fides sit « tangere », ut ait in Prima Epistula:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:3)
Altera tamen ex parte, ad experientiam sancti Augustini quod attinet, quam ipse in Confessionibus narrat, decretorium eius fidei itineris momentum non fuit tempus cuiusdam visionis Dei, ultra mundum praesentem, sed potius momentum auditionis cum in horto audivit vocem dicentem:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:1)
Ita quidem personalis revelabatur Deus Bibliorum, qui cum homine loqui, cum eo vivere eiusque iter in historia comitari valeret, praesentem se praebens tempore auditionis et responsionis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 58:4)
Tunc sanctus Augustinus, auditionem consocians cum visione, se referre potest ad « verbum quod intus lucet ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:5)
Quia fides auditio est et visio, etiam veluti verbum et lux transmittitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:2)
ita enim probanda atque improbanda discernet, si stilo facultas continget, auditione indicium.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 26:2)
utitur enim coniectura magis qui agit, (quo moti quidam eundem a reo infitialem esse dixerunt) et in syllogismo tota ratiocinatio ab eo est qui intendit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 98:2)
an non praescriptiones (etiam in quibus maxime videtur manifesta translatio) easdem omnes species habent, quas eae leges, quibus agitur, ut aut de nomine aut scripto et sententia vel ratiocinatione quaeratur?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 155:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION