라틴어 문장 검색

Hac igitur gratia et honore hi quinque a rege nonestati, ex tunc et deinceps parti illius nimium favere coeperunt;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER X 50:4)
Refrenanda est eciam lingua ut non habeat dentes, vel mordaces amonitionesvel reprehensiones, sed benignas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 15:1)
Sicut nichil est superius benigna coniuge, ita nichil est crudeliusinfesta muliere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 100:9)
Et nota quod in benefitiis dandis bonum est adicere verba bona,et predicatione humana benigna queque comendare que prestes, ut ille videlicetse castiget qui tardior in rogando fuit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 124:7)
Legas itaque similitudinem infra scriptam, et auctoritates in hoc libronotatas attente ac studiosissime perlegas, et ita, divina favente grati, poteris tibi et aliis proficiendo ad prædicta leviter pervenire.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 1:3)
quæ nescieris sine occultatione ignorantiætibi benigne postula impertiri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 28:8)
"Sicut nihil est superius benigna conjuge, ita nihilest crudelius infesta muliere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 37:11)
quæ nescieris sine occultationeignorantiæ tibi benigne postula impertiri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 70:17)
vos non estis qui loquimini, sed Spiritus Patris meiqui loquitur in vobis, confisus etiam de vestra benigna audientia loquarinter vos sapientes verba.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 1:6)
sapientiæcupidus et docilis, quæ scieris sine arrogantia postulanti impartiens, quænescieris sine occultatione ignorantiæ tibi benigne postula impertiri.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 6:5)
Quaecommota pro filia favit amori et convocans procum eundem coepit cum illoet filia epulari.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 93:3)
At homines civitatis illius diviti faventes, pauperi deroganteset inexorabile contra fortunam pauperis odium gerentes illum ad iustitiamdetraxerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:19)
Haec autem natura est canis, cui faverunt illi:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:38)
Quorum sententiam verborum rex benigno affatu diligenter enodarisibi postulavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:14)
Rex quidam sapientem habuit consiliarium et familiarem, qui tandem legibusnaturae favens parvum reliquit heredem bene disciplinatum et curialem.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 210:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION