라틴어 문장 검색

Suspiciosus tamen et munitus suopte ingenio fuit, et subamarum arridens, blandiensque interdum, ut noceat.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVII, 11장 5:1)
Tunc audiens, quod Hrodgaudus Langobardus fraudavit fidem suam et omnia sacramenta rumpens et voluit Italiam rebellare, tunc illis in partibus cum aliquibus Francis domnus Carolus rex iter peragens.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 775 61:1)
Blandiri putat ore tonans, humerisque priorum Pressis mole pedum se putat esse pium.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et catulo et domino 19:9)
Frigida sopito blanditur silua leoni.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:1)
Hominem placat hyrundo sibi, Cumque uiris habitans cantu blanditur amico.
(ANONYMUS NEVELETI, De hyrundine aues monente 22:7)
timet ille, timenti Hec fera blanditur.
(ANONYMUS NEVELETI, De pastore et leone 44:21)
hic ego, Maxime, quanquam sedulo inpraesentiarum a laudibus tuis tempero, necubi tibi ob causam istam uidear blanditus, tamen sollertiam tuam in percontando nequeo quin laudem.
(아풀레이우스, 변명 46:6)
nemo tibi blandiatur, Aemiliane:
(아풀레이우스, 변명 51:5)
miser, non intellegis iccirco patruum tuum hoc fieri passum, quod se hominibus purgaret, si ex litteris tuis nosceretur te etiam prius, quam ad eum commigrasses, etiam cum matri blandirere, tamen iam tum uolpionem et impium fuisse.
(아풀레이우스, 변명 84:10)
Post istum sermonis terminum poculis aureis memoriae defunctorum commilitonum vino mero libant, dehinc canticis quibusdam Marti deo blanditi paululum conquiescunt.
(아풀레이우스, 변신, 4권 11:1)
"Sic illae metu sagittarum patrocinio gratioso Cupidini quamvis absenti blandiebantur."
(아풀레이우스, 변신, 5권259)
"Venere septem savia suavia et unum blandientis appulsu linguae longe mellitum."
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:54)
"Tunc anus de iussu dominae blandiens ei furtim depromptis calicibus et oenophoro, quod immixtum vino soporiferum gerebat venenum, crebris potionibus avide ac secure haurientem, mentita dominae tarditatem, quasi parentem assideret aegrotum, facile sepelivit ad somnum."
(아풀레이우스, 변신, 8권 1:74)
nolo tibi denique nimium blandiri
(ARCHIPOETA, V49)
neque meo domino blandiens mentiri:
(ARCHIPOETA, V50)

SEARCH

MENU NAVIGATION