라틴어 문장 검색

Ab occasu Vergiliarum ad brumam, quae fere conficitur circa VIII calend.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 12:1)
Nec me fallit Hipparchi ratio, quae docet solstitia et aequinoctia non octavis sed primis partibus signorum confici.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 12:3)
Post confectam brumam diebus fere quadraginta quidquid est repositi mellis, nisi liberalius relictum sit consumunt, saepe etiam vacuatis ceris usque in ortum fere Arcturi, qui est ab idib.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 17:1)
Pontus et exorta facilis concrescere bruma.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 754:1)
tot freta, tot durae properantia sidera brumae passum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 211:1)
atque ubi Riphaea stupuerunt flumina bruma, iam pavidi cum prole Getae, iam pervigil ilium
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quintus. 634:1)
Quodsi bruma niues Albanis inlinet agris, ad mare descendet uates tuus et sibi parcetcontractusque leget;
(호라티우스의 첫번째 편지, 074)
'sive aquilo radit terras seu bruma nivalem interiore diem gyro trahit, ire necesse est.
(호라티우스의 풍자, 2권, 06장15)
"igniculum brumae si tempore poscas, accipit endromidem;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III44)
sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV39)
mense quidem brumae, quo iam mercator Iason clausus et armatis opstat casa candida nautis, grandia tolluntur crystallina, maxima rursus myrrhina, deinde adamans notissimus et Beronices in digito factus pretiosior:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI80)
"quid agam bruma spirante?"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX29)
hic tamen ancipiti figens vestigia planta victum illa mercede parat, brumamque famemque illa reste cavet:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV94)
tandem Bruma nives adfert pigrumque rigorem reddit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 27:14)
Sagittarum autem nomine non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelleguntur, quo tempore altissimus sol diebus longissimis solstitio aestivo conficit annuum cursum, inde Ἑκηβόλος et Ἑκατηβόλος dictus, ἕκαθεν τὰς ἀκτῖνας βάλλων, e longissimo altissimoque radios in terram usque demittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 60:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION