도구

도구

라틴어 문장 검색

raptoque cerebro Exsiccata cutis, putrisque effluxit ab alto Humor, et infuso facies solidata veneno est.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 8권 7:34)
Finibus extremis Libyes, ubi fervida tellus Accipit Oceanum demisso sole calentem, Squalebant late Phorcynidos arva Medusae, Non nemorum protecta coma, non mollia sulco, Sed dominas vultu conspectis aspera saxis, Hoc primum natura nocens in corpore saevas Eduxit pestes:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 7:3)
Nilum videre calentem.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 3:44)
Lucifer a Casia prospexit rupe, diemque Misit in Aegyptum, primo quoque sole calentem, Cum procul a muris acies non sparsa maniplis Nec vaga conspicitur, sed iustos qualis ad hostes Recta fronte venit, Passuri cominus arma, Laturique ruunt.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 10권 5:1)
Sexagesima, Marciane, messis Acta est et, puto, iam secunda Cottae, Nec se taedia lectuli calentis Expertum meminit die vel uno.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXX1)
Hiberna quamvis Arctos et rudis Peuce Et ungularum pulsibus calens Hister Fractusque cornu iam ter inprobo Rhenus Teneat domantem regna perfidae gentis Te, summe mundi rector et parens orbis:
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, VII1)
Collo necte, puer, meros amores, Ceston de Veneris sinu calentem.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CCVI Cestos1)
sunt terrae desudantes sulpur, ut paene totus tractus Campaniae, ubi est Vesuvius et Gaurus montes, quod indicat aquarum odor calentium.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 5714)
quo contempto exsiccaverunt paludes, et carentes pestilentia per eam partem ingressis hostibus poenas dederunt.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 7014)
sane apricus et locus dicitur sole calens:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 1283)
nam Brontes a tonitru dictus est, Steropes a fulgetra, ἀπο` τῆσ στεροπῆσ. Pyragmon vero, qui numquam a calenti incude discedit, ἀπο` τοῦ πυρο`σ και` τοῦ ἄκμονοσ;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 4252)
sin autem acutum prudens et idem sincerum et solidum et exsiccatum genus orationis probant nec illo graviore ornatu oratorio utuntur et hoc proprium esse Atticorum volunt, recte laudant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 84장 3:1)
alios esse salubris, alios pestilentis, in aliis esse pituitosos et quasi redundantis, in aliis exsiccatos atque aridos;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 12:4)
nam et lapidum conflictu atque tritu elici ignem videmus et recenti fossione terram fumare calentem, atque etiam ex puteis iugibus aquam calidam trahi, et id maxime fieri temporibus hibernis, quod magna vis terrae cavernis contineatur caloris eaque hieme sit densior ob eamque causam calorem insitum in terris contineat artius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER SECUNDUS 25:4)
nam et musculorum iecuscula bruma dicuntur augeri, et puleium aridum florescere brumali ipso die, et inflatas rumpi vesiculas, et semina malorum, quae in iis mediis inclusa sint, in contrarias partis se vertere, iam nervos in fidibus aliis pulsis resonare alios, ostreisque et conchyliis omnibus contingere, ut cum luna pariter crescant pariterque decrescant, arboresque ut hiemali tempore cum luna simul senescente, quia tum exsiccatae sint, tempestive caedi putentur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 47:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION