라틴어 문장 검색

Hic ardent Seraphin, flammata calore superne Lucis et eterni solis radiata nitore.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:11)
De se producit radius cum sole calorem Qui mulcens urit, urendo mulcebris et ardens Mitigat, incendens demulcet, temperat urens.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:26)
Iste calor siccat uiciorum flumina, sordes Purgat et a uicio uirtutis decoquit aurum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:27)
Sic calor expugnat ignem, sic flamma repellit Flammam, sic estus estum splendorque caminum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:29)
Assiduus fomes scelerum carnisque tiranus, Peccati stimulus, delicti flamma, reatus Principium, predo nostre racionis et hostis, In tantam pugne rabiem bellique furores Currit, in auxilium cuius mouet arma Reatus, Velle malum, Calor illicitus, damnosa Voluptas.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 18:1)
Fax ignita cadit, expirat in aere, uires Amittit, dum nulla manent fomenta caloris.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 12:5)
Nunc alget meus ille calor, meus ille caminus Qui solis flammas urit, succendit in undis Neptunum, Bachum bachari cogit et ipsum Fulminat igne Iouem, superis furatur honorem Numinis et multos cogit seruire potentes.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 12:18)
Labia modico tumore surgentia Veneris tyrones invitabant ad oscula.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:13)
Lapis secundus a suo regno caloris hospitia glaciali torpore repellendo, hiemem sibi hospitem vindicabat:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:45)
Tertius astrites erat, in quo, caloris principatu castra metente, quadam proprietatis continuitate, Martii sideris legebatur effectus:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 2:70)
nunc clibano caloris decoquitur;
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 21:14)
Ad meae tantum voluntatis arbitrium, nunc tempestatis stomachatur in iram, nunc in tranquillitatis pacem revertitur, nunc elatum tumoris superbia, in montis evadit imaginem:
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 21:18)
Et quamvis illud commissum non rubigo corrosionis dente demordeat, nec vel peculantis furis sophisma subripiat, [0463B] ipsum tamen decoquentis caloris latrocinio turpiori, turpius evanescit.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 50:4)
Nunc intuendum est qualiter insolentis arrogantiae ampullositas humanas mentes erigat in tumorem, cujus infirmitatis contagione funesta vitiata [0467B] hominum multitudo, dum se supra se insolenter extollit, infra se ruinosa descendit, sibi derogans arrogando, se deprimens erigendo, se sibi auferens efferendo.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 56:1)
Calcare si vis colla superbiae, Flatus tumoris, fulmina spiritus, Pensa caducae pondus originis, Vitae labores mortis et apocham.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 66:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION